توزیع مکانی برخی ویژگی های فیزیکی و شیمیایی خاک در برخی از اراضی زراعی استان اصفهان

آگاهی ازساختار وابستگی مکانی ویژگی های مختلف خاک در مزارع برای دستیابی به تولید بیشتر و مدیریت بهتر حایز اهمیت است. این پژوهش در سال 1395 بر روی تعداد 118 نمونه خاک از اراضی مناطق مختلف استان اصفهان، باهدف بررسی تغییرات مکانی برخی ویژگی های شیمیایی در خاک انجام شد. همبستگی مکانی هر متغیر با نیم تغییرنما مشخص و بهترین مدل برازش داده شده برای هر متغیر، با استفاده از نرم افزار  GS+نسخه 9، انتخاب شد. با استفاده از روش های درون یابی، کریجینگ معمولی، کوکریجینگ و روش وزن دهی عکس فاصله با توان های 1 تا 3 درون یابی انجام شد و میزان دقت نقشه پراکنش این متغیرها به کمک معیارهای آماری میانگین انحراف خطا (MBE) و ریشه میانگین مربعات خطا (RMSE) محاسبه گردید. نتایج تجزیه زمین آماری نشان داد که پتاسیم، درصد شن و pH دارای همبستگی مکانی قوی و سایر ویژگی های موردبررسی از همبستگی مکانی متوسطی در سطح منطقه برخوردار بودند. بهترین مدل ساختار مکانی برای متغیرهای فسفر، EC، CEC، درصد رس و سیلت مدل نمایی و برای پتاسیم، pH، درصد شن و کربن آلی مدل کروی بوده است. همچنین EC خاک کمترین شعاع تاثیر (86/14 کیلومتر) و pH بیشترین شعاع تاثیر (حدود 71 کیلومتر) را داشتند. بر اساس نتایج، برای متغیرهای پتاسیم، pH و EC روش وزن دهی عکس فاصله با توان 1 (IDW-1) به ترتیب با مقادیر RMSE معادل 171/0، 152/0 و 171/0 و برای سایر متغیرهای کربن آلی، فسفر، بافت، CEC به ترتیب با مقادیر RMSE  11/0، 199/0، 155/0 و 156/0 روش کریجینگ معمولی به عنوان بهترین روش های درون یابی شناخته شدند.