بررسی عوامل سازمانی موثر بر تعارض نقش شغلی و خانوادگی پرستاران زن در دوران بیماری کرونا

هدف پژوهش حاضر، بررسی عوامل سازمانی موثر بر تعارض نقش شغلی و خانوادگی پرستاران زن در دوران بیماری کرونا است. در این پژوهش از روش پیمایش استفاده شد. جامعه آماری پژوهش شامل زنان پرستار شهرستان جیرفت در بیمارستان های دولتی و خصوصی به تعداد 100 نفر بود که به روش سرشماری انتخاب گردیدند. به منظور جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه استاندارد عوامل سازمانی و تعارض نقش شغلی و خانوادگی استفاده شد. روایی آن ها از طریق روایی صوری و پایایی آنها از طریق آلفای کرونباخ تایید شد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد از بین عوامل سازمانی، تعهد سازمانی مهمترین پیش بینی کننده تعارض نقش شغلی و خانوادگی زنان شاغل بود (0/465-=t =-3/695، β). نتایج بدست آمده از آزمون مدل نشان می دهد که بین تعارض نقش با عدالت سازمانی (0/47=p<0/001، β)، امکان ارتقای نقش (0/44=p<0/001، β)، درگیری شغلی (0/73=p<0/001، β)، تعهدسازمانی (0/68=p<0/001، β)، احساس گرانباری نقش (0/13=p<0/001، β)، حمایت اجتماعی مافوق (0/7=p<0/001، β)، حمایت اجتماعی همکاران (0/63=p<0/001، β) و رضایت شغلی (0/62=p<0/001، β) رابطه منفی و معنی داری بود. ضریب رگرسیون بین عوامل سازمانی با تعارض نقش شغلی و خانوادگی برابر با 0/31- بود بدین معنی که به ازای یک واحد افزایش در عوامل سازمانی، تعارض نقش شغلی و خانوادگی زنان شاغل معادل 0/31 واحد انحراف معیار کاهش پیدا خواهد کرد.