شناسایی سلول های زایای اولیه در گناد های نر رویان های قرقاول (Phasianus colchicus) با استفاده از تکنیک های هیستوشیمیایی و رنگ آمیزی ایمنی

هدف از این تحقیق شناسایی سلول های زایای اولیه در گنادهای نر در مراحل مختلف رویانی قرقاول بود.  سلول های زایای اولیه سلول هایی هستند که به اسپرم یا اووسیت تمایز می یابند که برای انتقال اطلاعات ژنتیکی بین نسل ها مهم هستند.  در این مطالعه، رویان ها در روزهای 24-8 جنینی استخراج شدند.  سلول های زایای اولیه در مقاطع بافتی پارافینی و رزینی در روزهای 8 تا 10 تکوین رویانی به دلیل داشتن ویژگی های خاص این سلول ها شناسایی شدند شامل:  اندازه بزرگ سلولی، داشتن هسته و هستک بزرگ و سیتوپلاسم اندک.  سلول های زایای اولیه بیضه با استفاده از تکنیک های هیستوشیمیایی و رنگ آمیزی ایمنی شناسایی شدند.  روش پریودیک اسید-شیف (PAS)، ایمونوهیستوشیمی با استفاده از آنتی ژن جنینی اختصاصی مرحله 1 (SSEA-1)، رنگ آمیزی آلکالین فسفاتاز و رنگ آمیزی تولوییدن بلو برای شناسایی سلول های زایای اولیه استفاده شدند.  سلول های زایا در سنین بالاتر (24-10 روزگی) تنها از طریق برش های نیمه نازک قابل شناسایی بودند.  علاوه بر این، واکنش این سلول ها در تمام سنین به رنگ آمیزی های آلکالین فسفاتاز، پریودیک اسید-شیف و آنتی ژن اختصاصی-1 جنینی منفی بود.  یافته های این مطالعه نشان داد که سلول های زایای اولیه در بافت بیضه رویان قرقاول در تمام سنین مورد مطالعه به تکنیک های هیستوشیمیایی و ایمونوهیستوشیمی واکنش منفی نشان دادند.  همچنین این مطالعه نشان داد رنگ آمیزی معمول هماتوکسیلین و ایوزین و استفاده از مقاطع نیمه نازک برای تشخیص بافت شناسی این سلول ها مناسب هستند.