مروری بر کاربرد نانوتکنولوژی در بهبود عملکرد، احتراق و ویژگی های انتشار بیودیزل

سوخت های زیستی مایع به دلیل در دسترس بودن، ارزش حرارتی بالا، ایمنی در استفاده، سازگاری با زیر ساخت های فناوری و حتی مسایل سیاسی توسط مصرف کنندگان انتخاب شده اند. با توجه به چالش های عملیاتی که تولید سوخت های زیستی با آن روبروست، انرژی های سبز سهم محدودی از تامین انرژی اولیه در سراسر جهان را دارند. امروزه رویکردهای نو ظهور مانند فناوری نانو، برای افزایش کارایی تولید و استفاده از انرژی زیستی مورد استفاده قرار می گیرند. قابلیت های ویژه نانوذرات و مکمل های افزودنی های نانو در بیودیزل در مطالعه حاضر معرفی شده است. استفاده از این نانو افزودنی ها می تواند به توان خروجی بیشتر، مصرف سوخت و انتشار آلاینده کمتر، راندمان حرارتی بالاتر، کاهش هزینه ها، افزایش قابلیت اطمینان و دوام موتورهای دیزلی منجر شود. ویژگی های فیزیکوشیمیایی ضعیف بیودیزل در دمای پایین، مصرف سوخت بیشتر و محتوای انرژی پایین تر می توانند با استفاده از فناوری نانو اصلاح شوند. تاکنون عمده کارهای عملی به منظور اصلاح نواقص بیودیزل، بر روش های اصلاح سوخت از طریق نسبت های اختلاط و غربالگری و مهندسی مواد اولیه تمرکز داشته اند؛ با این حال استفاده از افزودنی های نانو به بیودیزل می تواند باعث بهبود معنی داری در خواص ترموفیزیکی و شیمیایی شود.