بررسی اثر نانوسیال Al2O3 در سیستم خنک کاری موتور M13NI

در این تحقیق عملکرد حرارتی موتور M13NI با استفاده از نانوسیال AL2O3+H2O در محیط آزمایشگاهی بررسی شد. در این آزمایش آب و اتیلن گلیکول به عنوان سیال های پایه با نانوذرات AL2O3 ترکیب و مورد استفاده قرار گرفت. در این تحقیق از نانوذرات nm 20 با درصدهای حجمی 1 الی 2 درصد استفاده شد. نتایج نشان داد با اضافه نمودن سورفکتانت SDBS به AL2O3، نانوسیال تهیه شده در 22 روز اول پایدار است. همچنین مقدار پتانسیل زتا 37.7 mv برآورد شد که نشان از پایداری نانوسیال دارد. افزایش کسر حجمی نانوذرات، باعث افزایش انتقال حرارت و افزایش افت فشار و همچنین کاهش پارامتر مریت (نسبت انتقال حرارت به قدرت پمپ) شد. در دور RPM 1150 و وجود 1 درصد کسر حجمی نانوذرات در سیال پایه آب به ترتیب افزایش 2/7 و 1/13 درصد حرارت دفع شده نسبت به مخلوط آب+اتیلن گلیکول و آب خالص مشاهده شد. افزایش کسر حجمی نانوذرات در سیال پایه موجب کاهش دمای خروجی از رادیاتور شده که این عمل باعث افزایش اختلاف دمای ورودی و خروجی گردیده و نرخ انتقال حرارت افزایش می یابد. با استفاده از نانوسیال می توان اندازه رادیاتور و حجم سیستم خنک کاری را کوچک نمود و در نتیجه مقدار آب در گردش و توان تلف شده موتور را کاهش داد.