بررسی پاسخ های فیزیولوژیک ارقام کلزا به محلول پاشی عناصر ریزمغذی روی و آهن در رژیم های مختلف رطوبتی

کلزا (Brassica napus L.) دارای 40 تا 46 درصد روغن و غنی از اسیدهای چرب غیر اشباع می باشد و ارزش غذایی بالایی دارد. تنش های غیر زنده از قبیل تنش خشکی سبب کاهش عملکرد کمی و کیفی بسیاری از گیاهان زراعی در کشورهای در حال توسعه می شود. به منظور ارزیابی اثر کاربرد برگی عناصر ریزمغذی روی و آهن بر رشد و عملکرد کلزا تحت شرایط کم آبیاری، این آزمایش در سال زراعی 1399-1389 در دو منطقه قزوین و کرج به صورت فاکتوریل اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل سه سطح آبیاری: 1- آبیاری کامل، 2- قطع آبیاری از مرحله گل دهی و 3- قطع آبیاری از مرحله خورجین دهی و چهار سطح عناصر ریزمغذی: 1- صفر (به عنوان شاهد)، 2- کاربرد برگی روی، 3- کاربرد برگی آهن و 4- کاربرد برگی روی + آهن، به صورت فاکتوریل 4 × 3 به-عنوان کرت های اصلی و دو رقم کلزا: 1- آرجی اس300 و 2- ساری گل به عنوان کرت های فرعی بودند. نتایج نشان داد که عملکرد دانه، محتوای رطوبت نسبی برگ و اسیدهای چرب لینولییک، پالمیتیک و استیاریک به ترتیب در واکنش به تنش خشکی ناشی از قطع آبیاری از مرحله گل دهی و کمبود عناصر ریزمغذی، کاهش یافت و محلوپاشی برگی روی + آهن صفات اشاره شده در بالا را به ترتیب، 13/136، 2/8، 72/7، 87/12 و 55/22 درصد افزایش داد. صفات مقاومت روزنه ای، دمای سایه انداز، پرولین، کربروهیدرات محلول و اسیدهای چرب اولییک، لینولنیک و اروسیک تحت شرایط قطع آبیاری از مرحله گل دهی در مقایسه با آبیاری کامل افزایش پیدا کرد. نتایج نشان داد که کاربرد تلفیقی روی و آهن به صورت محلول پاشی از طریق کاهش مقاومت روزنه ای، افزایش هدایت روزنه ای و محتوای نسبی آب برگ سبب افزایش عملکرد دانه کلزا تحت شرایط تنش خشکی گردید.