نقش الگوی ارتباطی خانواده بر مسئولیت پذیری نوجوانان با نقش میانجی خودکارآمدی و نظم بخشی هیجانی د‎انش آموزان

خانواده‏ها با نوع ارتباط خود می توانند بر رشد شناختی و هیجانی افراد، تاثیر بگذارند. لذا هدف از انجام این پژوهش، عیین نقش میانجی‏گری خودکارآمدی و نظم بخشی هیجانی در تاثیر الگوی ارتباطی خانواده بر مسیولیت‏پذیری بود.

برای انجام پژوهش حاضر که با روش معادلات ساختاری انجام شد از بین دانش ‏آموزان دوره دوم متوسطه‏ شهر شیراز 352 دانش‏آموز  (163 پسر و 189 دختر) با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای به عنوان نمونه انتخاب شده و به پرسشنامه‎ های الگوهای ارتباطی خانواده کویرنر و فیتز پاتریک (2002)، خودکارآمدی شرر و همکاران (1982)، پرسشنامه‏ تنطیم هیجان گروسو جان (2003) و مسیولیت ‏پذیری سروش (1390)، پاسخ دادند.

نتایج نشان داد که خودکارآمدی در رابطه‏ی بین جهت ‏گیری گفت ‏و شنود با مسیولیت ‏پذیری نقش میانجی‏گری دارد و همچنین، مشخص شد که ارزیابی مجدد شناختی نیز بین جهت‏گیری گفت ‏وشنود و جهت ‏گیری همنوایی با مسیولیت‎ پذیری نقش میانجی معنادار دارد. همچنین، نتایج از عدم نقش میانجی‏گری سرکوبی بین الگوهای ارتباطی خانواده و مسیولیت‎ پذیری خبر داد.

بر اساس این یافته ‏ها، زمانی که فرزندان نسبت به توانایی‎های خود آگاه شوند و راهبردهای صحیح تنظیم هیجان را در جهت ‏گیری گفت‏‎ و شنود و همنوایی در خانواده آموزش ببینند، می‏توانند مسیولیت ‏پذیری بیشتری را تجربه کنند.