رابطه ویژگی های فردی اعضای هیئت علمی دانشگاه های علوم پزشکی با یادگیری از طریق آموزش الکترونیکی

ارتقای سطح آموزش در دانشگاه های علوم پزشکی امری مهم محسوب می شود، بنابراین پژوهش حاضر با هدف رابطه ویژگی های فردی هییت علمی دانشگاه های علوم با یادگیری از طریق آموزش الکترونیکی انجام شده است.

روش این تحقیق، از نوع توصیفی همبستگی بود. از لحاظ گردآوری اطلاعات روش توصیفی- میدانی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل اساتید هییت علمی دانشگاه های علوم پزشکی خوزستان که تعداد 680 نفر هستند و روش نمونه گیری در این پژوهش با توجه به اینکه تعداد جمعیت آماری مشخص است از روش تصادفی ساده است. پرسشنامه تحقیق حاضر، شامل 7 شاخص اصلی و 32 گویه می باشد. روایی صوری محتوایی پرسشنامه پژوهش حاضر از اجماع نظر متخصصین و خبرگان براساس روش دلفی به دست آمده است. تجزیه و تحلیل داده ها در بخش کمی نیز آمار توصیفی اساتید هییت علمی دانشگاه های علوم پزشکی استان خوزستان ارایه شده است و استفاده از ضریب همبستگی اسپیرمن است.

نتایج نشان داد ویژگی های فردی هییت علمی (جنسیت: 985/0، وضعیت تحصیلات: 652/0، سن: 432/0، سابقه شغلی: 501/0) با یادگیری از طریق آموزش الکترونیکی رابطه مثبت معنادار وجود دارد و بین سابقه فعالیت در آموزش الکترونیکی با ضریب 125/0 و یادگیری از طریق آموزش الکترونیک رابطه معنادار وجود ندارد.

به طور کلی می توان نتیجه گرفت که بین ویژگی های فردی اعضای هییت علمی دانشگاه های علوم پزشکی با یادگیری از طریق آموزش الکترونیکی رابطه معناداری وجود دارد لذا تلاش برای دستیابی به ویژگی های فردی بهینه در راستای آموزش امری مهم تلقی می گردد.