تغییرات نوتروفین های مغزی و عملکرد عصبی شناختی در پاسخ به یک جلسه تمرین سرعتی و پلایومتریک در پسران نوجوان درحال رشد

افزایش عملکرد عصبی شناختی نوجوانان پسر در حال رشد نقش مهمی در عملکرد بدنی آن ها دارد. از این رو هدف مطالعه حاضر بررسی تاثیر فعالیت تمرینی سرعتی و پلایومتریک بر غلظت های پروتیین های عصبی در گردش خون بود.

مطالعه حاضر از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون-پس آزمون بود. 20 نفر نوجوانان پسر در حال رشد  15-14 ساله به صورت هدفمند در دسترس و داوطلبانه در تحقیق حاضر داوطلبانه شرکت نموده و به طور تصادفی در 2 جلسه فعالیت سرعتی و پلایومتریک و جلسه کنترل حضور داشتند. از آزمودنی ها پس از 12 ساعت ناشتایی اولین نمونه خونی گرفته شد. پس از اجرای آزمون رست و تمرین پلایومتریک نمونه خونی دوم گرفته شد. عملکرد عصبی شناختی نیز از طریق آزمون استروپ (Stroop- Test-ST) قبل و بعد از جلسه تمرینی اندازه گیری شد. در جلسه کنترل آزمودنی ها فعالیت بدنی نخواهند داشت و تنها در زمان های مشابه جلسه تمرین نمونه خونی و آزمون شناختی گرفته شد. فاکتورهای BDNF، NGF و IGF-1 از نمونه های پلاسما اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از آزمون تی وابسته تحلیل شدند. سطح معنی داری برابر با 05/0 P≤ در نظر گرفته شد.

نتایج تحقیق حاضر نشان داد که تغییرات داده هایBDNF ، NGF و IGF-1 در جلسه فعالیت و کنترل اختلاف معناداری دارند (05/0<p). زمان اجرای ST در دو جلسه نیز اختلاف معناداری نشان داد (009/0=P، 89/3=19t).

به طور خلاصه، یافته های فعلی نشان می دهد که تمرین سرعتی و پلایومتریک حاد عملکرد شناختی انسان را افزایش می دهد. بهبود عملکرد شناختی ممکن است از سنتز یا آزادسازی پروتیین های محافظ عصبی که توسط غلظت بالای LA خون پس از ورزش تعدیل شده اند، باشد.