اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر انعطاف پذیری شناختی و کمال گرایی در زنان

روش های مختلفی برای بهبود مولفه های روانی در افراد استفاده شده است. یکی از این روش ها درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد است که اثربخشی بالینی آن در تحقیقات مختلف برای بهبود مولفه های روانی افراد مختلف نشان داده شده است؛ لذا این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر انعطاف پذیری شناختی و کمال گرایی در زنان انجام شد.

روش پژوهش نیمه آزمایشی با دو گروه آزمایش و کنترل می باشد و جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زنان متاهل 25-50 سال فراخوانی در فضای مجازی تمایل خود را برای شرکت در پژوهش اعلام نمودند می باشد که تعداد آن ها 120 نفر تشکیل دادند، با توجه به روش پژوهش با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس30 نفربه صورت داوطلبانه و به طور تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند (15 نفربرای هر گروه) انتخاب شدند. گردآوری داده ها توسط پرسشنامه های انعطاف پذیری شناختی وال وادنر و دنیر و کمال گرایی هیل و همکاران انجام شد و مداخله توسط پروتکل پذیرش و تعهد انجام شد. همچنین از روش آماری تحلیل کواریانس چند متغیره (مانکوا) جهت تحلیل داده ها استفاده شد.

نتایج حاکی از آن بود که در مجموع تفاوت معنادار بین نمره کل و خرده مقیاس های دو پرشسنامه انعطاف پذیری شناختی و کمال گرایی در پیش آزمون و پس آزمون در دو گروه آزمایش و کنترل در زنان متاهل وجود داشت

با توجه به اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر انعطاف پذیری شناختی بود می توان نتیجه گرفت که آگاهی از میزان شدت نیازها و روانشناسی کنترل درونی یک عامل پیش بینی کننده افراد در معرض خطراست. بنابراین می توان پیشنهاد نمود که در مشاوره ها با استفاده از این تکنیک این عوامل شناسایی شده و آگاهی های لازم ارایه گردد.