اثربخشی گشتالت درمانی بر اختلالات هیجانی و رشد پس از آسیب در دختران مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه

طرحواره های هیجانی باعث می شود که افراد از درمان دوری کنند. طرحواره های هیجانی با اختلال استرس پس از آسیب در ارتباط بوده است؛ لذا هدف مطاعه بررسی گشتالت درمانی بر طرحواره های هیجانی و رشد پس از آسیب در دختران مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه بود.

جامعه آماری این مطالعه نیمه آزمایشی کلیه دختران 14 تا 19 سال مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه مراجعه کننده به بهزیستی شهر بوشهر به تعداد 91 نفر در سال 1399 بودند و با روش نمونه گیری تصادفی ساده تعداد 40 نفر از آنان انتخاب و در دو گروه (آزمایش 20 نفر و کنترل 20 نفر) جایگزین شدند. گروه آزمایش تحت گشتالت درمانی (10 جلسه 90 دقیقه ای) قرار گرفت. از مقیاس نشانگان اختلال استرس پس از سانحه فوآ و همکاران (1993)، طرحواره های هیجانی لیهی (2002) و رشد پس از آسیب تدسچی و کالهون (1996) به منظور گردآوری اطلاعات استفاده شد. از تحلیل واریانس با اندازه‏گیری مکرر و آزمون تعقیبی بن فرونی برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد.

نتایج نشان داد درمان مذکور در مرحله پس آزمون و پیگیری نسبت به گروه کنترل اثربخشی معناداری بر طرحواره های هیجانی و رشد پس از آسیب در دختران مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه اعمال کرده است (05/0>P).

بر اساس نتایج پژوهش حاضر، می توان گفت که گشتالت درمانی می تواند به عنوان یک شیوه درمانی برای کاهش طرحواره های هیجانی و افزایش رشد پس از آسیب دختران مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه در مراکز درمانی به کار برده شود.