طراحی و برازش الگوی مدیریت کسب و کارهای استارت آپی در ورزش با رویکرد شهر هوشمند

مقدمه و هدف پژوهش: 

اولین و بهترین پیش نیاز برای آغاز به کار یک شرکت دانش بنیان داشتن ایده کسب و کار است که می تواند بر پایه مفهوم فنی یا علمی باشد ایده های جدید و قابل ثبت به عنوان اساس اولیه شرکت جدید ممکن است از منابع مختلفی نشات بگیرد مهم ترین قسمت رایج و معمول آن از دانشگاه یا بخش های تحقیق و توسعه داخل شرکت های علمی و تحقیق محور منشاء می شود (بریدر و همکاران[i]، 2016). استارت آپ ها[ii] کسب و کار های نوپایی هستند که بر اساس یک ایده جدید مبتنی بر یک نیاز به دنبال تولید ارزش و اتخاذ راه حلی برای حل یکی از معضلات اجتماع و گسترش فعالیت خود هستند. در این میان استارت آپ های ورزشی از اهمیت ویژه ای در میان کسب و کارهای نوپا برخوردارند (سلیمی و ریحانی، 1398). هدف از پژوهش حاضر پژوهش حاضر ارایه الگوی مدیریت کسب و کارهای استارت آپی در ورزش بود.

روش پژوهش: 

این پژوهش براساس هدف از نوع تحقیقات بنیادی است و برحسب گردآوری اطلاعات اکتشافی و با استفاده از روش نظریه داده بنیاد انجام شده است. ابزار گردآوری داده ها مصاحبه عمیق نیمه ساختار یافته بود. جامعه آماری شامل خبرگان، اساتید، مدیران، صاحبان کسب و کار، کارآفرینان و مشاوران حوزه صنعت ورزش بوده است و از روش نمونه گیری هدفمند با تکنیک گلوله برفی استفاده شده است. داده های جمع آوری شده با استفاده از کدگذاری باز، محوری و انتخابی، تجزیه و تحلیل شدند و الگوی نهایی استخراج گردید.

این پژوهش با هدف ارایه مدل کسب و کار استارت آپی در ورزش، با 22 مصاحبه انجام شده است. اطلاعات مستخرج از مصاحبه ها از منظر مولفه های مشارکت پایدار در ورزش دانشجویی مشتمل بر 271 جمله و 53 کد باز جدید، در جدول شماره 3 آمده است. کدگذاری داده های حاصل از مصاحبه ها در این مطالعه، با سه رویکرد انجام یافته است: 1. کدگذاری باز 2. کدگذاری محوری 3. کدگذاری انتخابی که بعد از طبقه بندی در مدل پارادایمی شکل شماره (1) قرار گرفته شد.

نتایج نشان داد با توجه به الگوی نهایی پژوهش نقش منابع در بلوغ کسب و کار پیچیده بوده و تابعی از چگونگی بکارگیری کارا و اثربخش آن ها در قالب اکوسیستم بازار و سهم شرکت است.