تجزیه وتحلیل مبتنی بر فرکانس تغییرات آستانه ی شنوایی ناشی از رنگ صدا در موش صحرایی

صداهای رنگی با ویژگی های آکوستیکی و سایکوآکوستیکی خاص خود، اثرات بیولوژیکی متفاوتی بر سلامت انسان یا حیوان دارند. تحقیقات حوزه ی اثرات شنیداری، بر جنبه های آکوستیکی صدا متمرکز است؛ در حالی که ویژگی های سایکوآکوستیک نیز می توانند زمینه ساز خطرات مرتبط با سلامت و ایمنی باشند. هدف از این مطالعه، بررسی آسیب مبتنی بر فرکانس در اثر مواجهه با صداهای رنگی در قالب یک مدل حیوانی است.

در مطالعه ی تجربی حاضر، 24 موش صحرایی نر نژاد ویستار، به طور تصادفی در 4 گروه (6 سر در هر گروه) قرار گرفتند. گروه ها شامل گروه کنترل (بدون مواجهه) و سه گروه مواجهه (سفید، صورتی و بنفش) بودند که هرکدام 4 ساعت در روز به مدت 14 روز متوالی در معرض مواجهه با dB SPL ص110 صدا قرار گرفتند. پاسخ شنوایی ساقه ی مغز (ABR) با محرک های Click و Tone-burst روز قبل از مواجهه، 7 و 14 روز پس از مواجهه اندازه گیری شد. تجزیه وتحلیل داده ها، با استفاده از آنالیز واریانس یک طرفه و آنالیز واریانس با اندازه های تکراری انجام شد.  

مقادیر آستانه ی ABR در گروه های مواجهه، به طور معنی داری افزایش یافت (0/05>P). تغییرات آستانه ی شنوایی در حیوانات گروه صدای سفید الگویی همگن، صدای بنفش الگویی افزایشی و صدای صورتی در فرکانس های پایین، الگویی کاهشی و با افزایش فرکانس الگویی همگن را نشان داد. بیشترین میزان تغییر در گروه های مواجهه، بین روزهای صفر تا 14 مشاهده شد. میزان تغییر در هفته ی دوم در مقایسه با هفته ی اول، کمتر بود.

چگالی طیفی توان صوت، بر شدت آسیب به سلول های مویی تاثیر دارد؛ به طوری که صدای صورتی در مقایسه با صدای سفید و بنفش، آسیب کمتری به حلزون گوش وارد می کند. همچنین، مطالعه ی حاضر نشان داد که با گذشت زمان پس از مواجهه با صدا، آسیب بافتی حلزون گوش، به تدریج کاهش یافته و آسیب پایدار می شود.