تحلیل ریسک حریق با استفاده از روش FSES در یکی از بیمارستانهای آموزشی دانشگاه علوم پزشکی قزوین

بروز حریق در بیمارستان ها و مراکز درمانی به دلیل ناتوانی در حرکت اکثر بیماران، وجود تجهیزات گران قیمت در بیمارستان و نقش مهم بیمارستان در خدمت رسانی به مردم، می تواند منجر به ایجاد حوادث ناگوار و غیرقابل تحمل گردد. نداشتن و یا ضعف در مدیریت ریسک حریق می تواند برشدت رخداد حادثه بیفزاید. این مطالعه، به منظور ارزیابی سطح ایمنی حریق و ارایه ی راهکارهای کنترلی مناسب در یک مرکز آموزشی بهداشتی درمانی واقع در شهر قزوین انجام شد.

این مطالعه، با استفاده از جدیدترین ویرایش استاندارد NFPA101A، ارزیابی ریسک حریق در هفت بخش از یک بیمارستان آموزشی در شهر قزوین در سال 1400 و 1401 انجام شد. در این مطالعه، محاسبه ی ضریب ریسک سکونت برای ساکنان هر ناحیه، بررسی پارامترهای ایمنی حریق و تعیین ضریب ریسک آن ها، محاسبه ی امتیاز کسب شده ی ناحیه ی تحت ارزیابی، تعیین حداقل امتیاز مورد نیاز در حیطه های مختلف ایمنی حریق و تعیین سطح ریسک حریق انجام گردید.  

در میان بخش های آی سی یو 1 و 2، سی سی یو 1 و 2، انبار مرکزی، انبار داروخانه و تاسیسات بیمارستان که برای ارزیابی ریسک حریق انتخاب شدند، کل ساختمان های آی سی یو 1 و 2، با نمره ی ایمنی کلی حریق 21/1 بهترین وضعیت و ساختمان تاسیسات با نمره ی ایمنی کلی حریق 14/5-، بدترین وضعیت را داشتند.

تاسیسات بیمارستان، پرریسک ترین بخش مورد مطالعه از دیدگاه حریق شناسایی شد. قرارگیری تجهیزات پرخطر در کنار یکدیگر و نبود برنامه ی مدون مدیریت ایمنی، از عوامل موثر در کسب نتایج این مطالعه بود. اهمیت تدوین یک برنامه  در پاسخ به شرایط اضطراری به منظور پیشگیری و اطفای حریق در این ساختمان، ضرورت دارد.