توسعه ی رویکردی اختصاصی مبتنی بر AcciMap برای تجزیه و تحلیل حوادث دریایی

ایران، به دلیل داشتن 2700 کیلومتر مرز آبی با کشورهای منطقه، به عنوان بزرگ ترین ناوگان حمل ونقل دریایی خاورمیانه شناخته می شود. با این حال، محیط پیچیده و پرخطر دریایی، این موهبت را به زیان بدل کرده و از طرفی رشد فناوری نیز بر پیچیدگی آن افزوده است. این موارد، نیاز به توسعه ی ابزارهای جدید جهت تجزیه و تحلیل حوادث را تضمین می کند تا علاوه بر قدرت کاوش بالا در داده های حوادث، باعث ایجاد یکپارچگی در حوزه ی تجزیه و تحلیل حوادث دریایی شود. مطالعه ی حاضر، با هدف توسعه ی یک رویکرد اختصاصی تجزیه و تحلیل حوادث دریایی مبتنی بر AcciMap انجام شده است.

این پژوهش، یک مطالعه ی توصیفی از نوع کاربردی بوده که در 3 فاز اصلی 1) جمع آوری اطلاعات، 2) توسعه ی رویکرد و 3) اعتباربخشی انجام شده است. در مرحله ی اول، با استفاده از مرور مطالعات پیشین، مصاحبه با خبرگان و تجزیه و تحلیل حوادث واقعی، اطلاعات لازم درخصوص عوامل موثر در حوادث دریایی استخراج شده و در مرحله ی بعد، رویکرد AcciMap در قسمت هایی توسعه یافت و در مرحله ی سوم، مدل طراحی شده، توسط خبرگان حوزه ی دریایی، اعتباربخشی و تایید شد.  

مدل AcciMap توسعه یافته در سه سطح «عوامل خارجی (بین المللی و ملی)»، «عوامل درون سازمانی» و « شرایط محیطی/ فردی و فعالیت های فردی» تنظیم شده است؛ که در آن سطح «عوامل خارجی (بین المللی و ملی)» در 3 لایه ی اصلی، 2 لایه ی فرعی و 13 لایه ی فرعی ثانویه، سطح «عوامل درون سازمانی» به 2 لایه ی اصلی، 11 لایه ی فرعی و 35 لایه ی فرعی ثانویه و سطح «شرایط محیطی/ فردی و فعالیت های فردی» به 1 لایه ی اصلی، 3 لایه ی فرعی و 11 لایه ی فرعی ثانویه طبقه بندی شده است.

استفاده از رویکرد توسعه یافته، می تواند سطوح دارای نقص و مسیول اجرای اقدام اصلاحی را مشخص نماید. همچنین به دلیل گنجانده شدن عوامل نوظهور موثر در حادثه، رویکرد ارایه شده در این مطالعه، قدرت کاوش بالاتری در داده های حوادث دریایی دارد.