اثر تمرین هوازی و امگا 3 بر شاخص های آتروفی بافت قلب موش های سالمند تغذیه شده با رژیم غذایی پرچرب

عملکرد قلب با افزایش سن وچاقی کاهش می یابد. چاقی عامل خطر اصلی در پیشرفت بیماری های قلبی عروقی (CVDs) است. قلب پیر دچار تغییرات متعددی در سطوح مولکولی، سلولی و فیزیولوژیکی می شود که عملکرد انقباضی آن را کاهش می دهد. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر اثر تمرین هوازی و امگا 3 بر شاخص های آتروفی بافت قلب موش های سالمند تغذیه شده با رژیم غذایی پرچرب بود.

روش شناسی: 

در این مطالعه تجربی، 40 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار (میانگین وزن 24/18±82/148) در پنج گروه رژیم غذایی نرمال (ND)، رژیم غذایی پرچرب (HFD)، رژیم غذایی پرچرب-تمرین (HFDT)، رژیم غذایی پرچرب- امگا-3 (HFDω3)، تمرین-رژیم غذایی پرچرب-امگا-3 (HFDTω3) قرار گرفتند. گروه های مکمل، طی دوره مداخله روزانه 1 گرم امگا-3 (به ازای هر کیلوگرم وزن بدن) را به صورت خوراکی دریافت کردند. برنامه تمرین هوازی شامل دویدن روی تردمیل با شدت 60-50 درصد اکسیژن مصرفی (VO2max)، پنج روز هفته به مدت هشت هفته اجرا شد. داده ها به روش تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی در سطح معنی داری p<0.05 تجزیه و تحلیل شد.

بیان ژن FoxO3a، MAFbx و MuRF1 در گروه های HFDT (به ترتیب 039/0P=، 016/0p= و 043/0p=)، HFDω3 (به ترتیب 035/0p=، 044/0p= 030/0p=) و HFDTω3 (به ترتیب 0001/0p=، 0001/0p= و 0001/0p=) کاهش معنی داری داشت. همچنین کاهش معنی داری در بیان FoxO3a در گروه HFDTω3 نسبت به HFDT (040/0P=) و HFDω3 (045/0P=) مشاهده شد. بحث: تمرین هوازی و امگا-3 باعث محافظت در برابر آتروفی قلبی ناشی از HFD در موش های سالمند شد، با این وجود اثر هم زمان تمرین هوازی و امگا-3 بهتر بود.