بررسی عوامل موثر بر توسعه آموزش مدیران در دانشگاه علوم پزشکی ایران به منظور ارائه مدل

مقاله حاضر با هدف عوامل موثر بر توسعه آموزش مدیران در دانشگاه علوم پزشکی ایران به منظور ارایه مدل انجام شد.

روش تحقیق به لحاظ هدف، توسعه ای و از نظر نوع داده ها جزء تحقیقات آمیخته اکتشافی متوالی و به روش داده بنیاد انجام شد و از حیث روش، توصیفی از نوع پیمایشی بود. جامعه آماری در بخش کیفی شامل تعدادی از خبرگان و در بخش کمی شامل کلیه مدیران زن و مرد دانشگاه علوم پزشکی ایران شامل 301 نفر بود، که در بخش کیفی 12 نفر به روش گلوله برفی و در بخش کمی تعداد 169 نفر طبق جدول کرجسی و مورگان به روش تصادفی خوشه ای انتخاب شدند.

نتایج نشان داد که مدل توسعه آموزش مدیران در دانشگاه علوم پزشکی ایران دارای ابعاد و مولفه هایی شامل عوامل راهبردی (آینده نگری، واقعیت گرایی، شناخت محیط)، -فرهنگ یادگیری (شامل: آموزش مستمر، شوق یادگیری، آرمان مشترک)، حمایت و پشتیبانی (شامل: توانایی مدیران، رفع نیازها، فراهم آوردن امکانات، بهبود ارتباطات سازمانی)،عوامل ساختاری-انگیزشی (شامل: عوامل شخصیتی، ساختاری و عوامل انگیزشی 5-عوامل بهسازی آموزشی شامل: مهارت افزایی، توسعه مدیریت مشارکتی، نظارت و ارزیابی و بهبود جو سازمانی)، عوامل توسعه گرایی (شامل: بهبود رشد اخلاقی، بهبود عملکرد سازمانی، بهبود توان تصمیم گیری و بالندگی) است.

با توجه به جذر شاخص ریشه میانگین مجذور مانده ها (SRMR) مربوط به عوامل فوق که به ترتیب برابر با 071/0،  058/0،  058/0،  077/0،  071/0 و 067/0 است می توان نتیجه گرفت خطای مدل زیاد نیست و مدل حاصل دارای ساختار مناسبی است.