جداسازی ایزوتوپ های هیدروژن توسط چهارچوب های آلی فلزی تغییر یافته

جداسازی ایزوتوپ های سبک می تواند از طریق سازوکار محدودسازی در ساختارهای مزومتخلخل و یا جذب قوی حاصل گردد. چارچوب های آلی با توجه به ساختار متخلخل قابل تنظیم و جایگاه های جذب نسبتا قوی گزینه های مناسبی جهت جداسازی ایزوتوپ به نظر می رسند. در این پژوهش تشکیل کمپلکس های دی هیدروژن در مجاورت جایگاه فلزی باز چارچوب های آلی فلزی مورد مطالعه قرار گرفته است. در این راستا در گام نخست ساختار الکترونی چارچوب های الی فلز مبتنی بر ردیف اول فلزات واسطه با استفاده از نظریه تابعی چگالی مورد مطالعه قرار گرفته است. سپس با بهره گیری از رهیافت شیمی کوانتومی و ملاحظات مربوط به سطح انرژی پتانسیل برهم کنش بین مولکول هیدروژن و جایگاه های فلزی باز مورد مطالعه قرار گرفته است. نتایج حاصله نشان می دهد ساختار Fe-MOF چاه پتانسیل عمیق تری داشته و با توجه به جداسازی موثر انرژی نقطه صفر شانس بالاتری برای جداسازی ایزوتوپ ایجاد می نماید.