تحلیلی بر دلایل راهبرد متناقض انگلیس در موضوع هسته ای ایران (با تکیه بر نظریه بحران توماس اسپریگنز)

این مقاله درصدد تبیین مهم ترین عوامل برخورد دوگانه انگلیس با موضوع هسته ای ایران قبل و بعد از انقلاب اسلامی، با استفاده از نظریه بحران اسپریگنز است. به نظر می رسد که انگلیس به دلیل مشکلات ساختار سیاسی، اقتصادی و جغرافیایی از دیرباز جهت حفظ حیات و جایگاه برتر در دنیا، برای تسلط و دست اندازی بر منابع کشورهای غنی تلاش نموده تا بتواند بسترهای بحران ساز داخلی خود را ترمیم نماید و با تدوین استراتژی استعماری بلندمدت در کشورهای هدف، از شکل گیری حکومت های مردمی و مشروع، استقلال طلبی و توسعه اقتصاد بومی آن ها جلوگیری نماید. یافته های این مقاله نشان می دهد، تجزیه طلبی و ایجاد کشورهای جزیره ای، بهره وری از دین و مذهب، ایجاد و سوءاستفاده از چندپارگی های سیاسی - اجتماعی و ایجاد جامعه بحران زده و ضعیف، از ابزارهای عمده جهت تسلط، حفظ و توسعه اهداف استعماری انگلستان بوده است که این مساله با استفاده از نظریه بحران اسپریگنز و روش جامعه شناسی تاریخی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است.