ارزیابی ارتباط بین صفات فنولوژیک با عملکرد در بوته و کاربرد این صفات در گزینش و گروه بندی ژنوتیپ های کینوا

هدف این پژوهش مطالعه رابطه بین صفات مختلف فنولوژیک با عملکرد دانه و بررسی کارایی این صفات در گزینش تک بوته کینوا بود که در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی انجام شد. صفات روز تا رسیدگی فیزیولوژیک و طول دوره پرشدن دانه بیش ترین همبستگی مثبت معنی دار و صفات روز تا ده برگی و روز تا جوانه زنی بیش ترین همبستگی منفی معنی دار را با عملکرد دانه در بوته نشان دادند. روز تا رسیدگی فیزیولوژیک، روز تا ده برگی (با ضریب منفی) و طول دوره پرشدن دانه به ترتیب وارد مدل رگرسیونی شدند. روز تا ده برگی و روز تا رسیدگی فیزیولوژیک، به ترتیب بیش ترین اثرات مستقیم منفی و مثبت را بر عملکرد دانه داشتند. بیش ترین اثر غیرمستقیم مثبت نیز مربوط به طول دوره پرشدن دانه، از طریق افزایش روز تا رسیدگی فیزیولوژیک، بود. توزیع ژنوتیپ ها در هر چهار ناحیه بای پلات بیانگر تنوع ژنتیکی بالای ژنوتیپ ها بود. ژنوتیپ های مطلوب (16، 8، 15 و 14) بیش ترین مقدار از صفات روز تا رسیدگی فیزیولوژیک، طول دوره پر شدن دانه و روز تا شیری شدن دانه داشتند، در ناحیه مطلوب بای پلات قرار گرفتند. طبق نتایج تجزیه خوشه ای این زنوتیپ ها در خوشه پتانسیل تولید دانه قرار گرفتند. برعکس، ژنوتیپ های نامطلوب (2، 7 و 12) دارای بیش ترین مقدار روز تا ده برگی، روز تا جوانه زنی و روز تا چهار برگی بودند. به طور کلی، گزینش به نفع روز تا رسیدگی فیزیولوژیک و طول دوره پرشدن دانه و گزینش علیه روز تا ده برگی و روز تا جوانه زنی، عملکرد دانه در بوته را در کینوا بهبود خواهد داد.