اثر تلقیح پیش کاشتی بذر با کودهای زیستی بر صفات مورفولوژیک و عملکرد کمی ارقام برنج

اهمیت تولید محصولات سالم در سال های اخیر سبب شده است تا روش های تولید و نهاده های به کار رفته موردتوجه قرار گیرند. در این راستا، آزمایشی دوساله به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه پژوهشی موسسه تحقیقات برنج کشور- رشت در سال های زراعی 1398 و 1399 با هدف کاهش معضلات ناشی از مصرف کودهای شیمیایی و جایگزینی آن ها با منابع زیستی طراحی و اجرا شد. عامل های آزمایشی شامل هشت سطح تلقیح: شاهد (بدون کاربرد کود)، سودوموناس، آزوسپیریلیوم، ازتوباکتر، آزوسپیریلیوم و سودوموناس، ازتوباکتر و سودوموناس، ازتوباکتر و آزوسپیریلیوم، ازتوباکتر و آزوسپیریلیوم و سودوموناس و دو رقم برنج هاشمی و گیلانه در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که اثر تلقیح و رقم بر اجزای عملکرد و عملکرد ارقام برنج در سطوح احتمال پنج و یک درصد معنی دار بود؛ به طوری که بیش ترین ارتفاع بوته (6/119 سانتی متر)، تعداد پنجه (3/12)، تعداد خوشه در مترمربع (1/165)، تعداد دانه پر (3/126) و کم ترین تعداد دانه پوک (7) از تیمار ترکیبی ازتوباکتر و آزوسپیریلیوم و سودوموناس حاصل شد. هم چنین، کاربرد تیمار ترکیبی ازتوباکتر و سودوموناس و آزوسپیریلیوم موجب افزایش 3/79 و 6/30 درصدی عملکرد شلتوک و زیست توده رقم هاشمی و افزایش 2/90 و 9/55 درصدی عملکرد شلتوک و زیست توده رقم گیلانه نسبت به تیمار شاهد شد. با توجه به نتایج، کاربرد تیمار ازتوباکتر و آزوسپیریلیوم و سودوموناس به دلیل حفظ و بهبود برخی خصوصیات شیمیایی خاک شالیزار و جبران 4/47 و 7/56 درصدی عملکرد ارقام برنج هاشمی و گیلانه نسبت به تیمار مصرف کودهای شیمیایی توصیه می شود.