شبیه سازی انتشار صوت در محیط ساختار انگشت نمک در شرق تنگه هرمز

محیط های آبی هدایت کننده مناسبی برای انتشار امواج صوتی هستند و تغییر در پارامترهای فیزیکی آب بر سرعت و انتشار صوت موثر است. یکی از تغییرات قایم در ستون آب، ساختار انگشت نمک (Salt-fingering) است که به دلیل گرادیان های قایم دما و شوری با ضرایب پخش متفاوت، با لایه بندی آب گرم و شور بر روی آب سرد وکم شور رخ می دهد و مناطقی مانند تنگه هرمز با تبادل ترموهالینی میان حوضه شور (خلیج فارس) و آب های آزاد کم شور (دریای عمان و اقیانوس هند)، مستعد شکل گیری انگشتان نمک هستند. با افزایش جریان گرم ورودی از دریای عمان به خلیج فارس و افزایش تبخیر در اواخر بهار، شکل گیری انگشتان نمک در تنگه هرمز تقویت می شود. بررسی گرادیان های قایم دما و شوری در بخش شرقی تنگه هرمز نشان می دهد که یک لایه سطحی گرم و شور (C° 34 و   psu39) بر روی یک لایه سرد و کم شور (C° 29و   psu37.5) قرار دارد که منجر به ریزش انگشتان نمک از سطح تا عمق   m 40-70 و آمیختگی در ستون آب می شود. به طوری که سرعت صوت در طول کانال یکنواخت نبوده و از سطح تا عمق ریزش انگشتان نمک به بیشترین مقدار (m/s 1557) خود می رسد. نتایج این بررسی نشان می دهد که پرتوهای صوتی با زاویه انتشار کمتر، با عبور از محل انگشتان نمک در سطح پراکنده می شوند و با افزایش عمق فرستنده صوتی، اثر اتلافی ساختار نمکی در انرژی و انتقال سیگنال صوتی کاهش می یابد اما انحراف از محل ساختارهای نمکی قوی (با ریزش قوی و غلظت بیشتر) مشاهده می شود. انتشار سیگنال صوتی با تابعیت از مرزبندی ساختار نمکی همراه بوده و پرتوهای صوتی با انحراف قابل توجه و dB  85 - 80 اتلاف در انتشار، (dB 15 - 10 افزایش در اتلاف) منتقل می شوند.