پیش نگری تنش گرمایی در ایران بر اساس برونداد چند مدلی همادی CMIP6

هدف این مطالعه پراکنش فضایی شاخص UTCI طی دوره های تاریخی و آینده در ایران است. برای این منظور سه متغیر دما، رطوبت نسبی و تندی باد روزانه از دو دسته داده شامل داده های 124 ایستگاه هواشناسی همدیدی و پنج مدل از سری مدل های CMIP6 شامل GFDL-ESM4، IPSL-CM6A-LR، MPI-ESM1-2-HR، MRI-ESM2-0 و UKESM1-0-LL بررسی شدند. سپس یک مدل همادی (CMIP6-MME) از این پنج مدل با روش میانگین وزنی مستقل (IWM) تولید شد. کارایی مدل های منفرد و مدل همادی تولید شده با نمودار تیلور مورد بررسی قرار گرفت که نتایج نشان داد چند مدلی همادی از مدل های منفرد کارایی بالاتری را برای هر سه متغیر مورد بررسی دارد. نتایج نشان داد پراکنش فضایی میانگین های اقلیمی فصلی شاخص UTCI وردایی قابل توجهی در ایران نشان می دهد و وردایی این شاخص تحت تاثیر عرض جغرافیایی، توپوگرافی پیچیده و دوری و نزدیکی به منابع آبی در ایران است. به طور کلی تنش گرمایی در ایران تا پایان قرن افزایش قابل توجهی خواهد داشت و شاهد کاهش قابل توجه پهنه هایی با عدم تنش گرمایی تا پایان قرن حاضر خواهیم بود. در مقابل، در اواخر قرن تنش گرمایی قوی تا خیلی قوی به طور قابل توجهی در کشور افزایش می یابد. در حالی که پهنه هایی با عدم تنش گرمایی جابجایی مکانی به مناطق مرتفع تر و عرض های جغرافیایی بالاتر را نشان می دهند. این نتایج نشان می دهد که اقدامات موثری برای سازگاری با گرمایش جهانی و کاهش پیامدهای آن باید انجام شود تا از تاثیر نامطلوب تغییرات پیش نگری شده تنش گرمایی در ایران جلوگیری شود.