نقش جی ای اس در فرآیند مدیریت دانش طراحی منظر (با رویکرد تبیین مدل تجسم دیجیتالی و منظر ذهنی دیجیتالی)

با توسعه شهرها و اهمیت یافتن هرچه بیشتر حضور فضاهای طبیعی و منظر و استفاده هر چه کارامدتر از پتانسیل های منظر در محیط های شهری، نیاز به روش های کارامدتر در برنامه ریزی و طراحی منظر هر روز بیشتر گرد. این پژوهش با مطالعه پژوهش های حوزه معماری منظر و جی ای-اس، تلاش می کند تا به بررسی کاربردهای سیستم اطلاعات جغرافیایی در حوزه منظر بپردازد. این پژوهش با ارایه مدل تجسم دیجیتالی و منظر ذهنی دیجیتالی، یک مدل مفهومی برای جایگاه جی ای اس در فرایند کسب دانش حاصل از طراحی، مبتنی بر «ارایه بصری منظر»، برای معماران منظر تبیین کند. در اینجا فرآیند تولید دانش به کمک جی ای اس، از «منظر» طراحی شده تا «ارایه بصری» تشریح خواهد کرد و مدلی برای آن ارایه می دهد تا نقش و جایگاه جی ای اس را در چهارچوب کسب دانش حاصل از «طراحی منظر» تبیین کند. ماهیت این پووهش کیفی بوده و به مدد روش مرور نظام مند کیفی صورت گرفته است. براساس یافته ها، پژوهش های مبتنی بر هوش مکانی، می توانند در سه حوزه 1- مدل سازی 2- تجزیه و تحلیل 3- نمایش بصری با جی ای اس ادغام شوند. از طرفی با توجه به مدل های مفهومی ارایه شده، می توان استنباط کرد که جی ای اس دو بخش نوآورانه برای مطالعات محیطی در معماری منظر دارد: در بخش اول تکرار پذیری و امکان انجام فرایند به صورت روش مند، این امکان را به معمار منظر می دهد تا مطالعات را برای کسب دانش حاصل از طراحی، در قالب یک فرایند رویه پذیری به انجام رساند. در بخش دوم، ادغام سایر لایه های اطلاعاتی امکان دستیابی به دانش جدید را برای طراحان و برنامه ریزان منظر فراهم می کند.