ارزیابی سطوح آلودگی فلزات سنگین در نمونه های برگ، خاک و غبار درختچه های کهور ایرانی بندرعباس

در این پژوهش از درختچه های کهور ایرانی Druce (L.) Prosopis cineraria در ارزیابی آلودگی اکوسیستم های محیطی بندرعباس استفاده شد. در دست یابی به این رهیافت، جامعه آزمایش شامل اکوسیستم های دشت تازیان، باغ پرندگان، روستای تل سیاه و گچین و ناحیه ای صنعتی است. از هر جامعه، 20 درختچه کهور درنظر گرفته شد. متغیرهای آزمایش شامل فلزات سنگین در نمونه های برگ، خاک بستر و غبارهای صنعتی رسوب کرده بر روی برگ بود. به منظور ارزیابی سطح آلودگی و ظرفیت درختچه های کهور در انباشت فلزات، از شاخص های Igeo، CF، MAI، BCF، PLI و mPELq استفاده شد. نتایج نشان داد که غلظت Zn، Pb و Cd در برگ، خاک و غبارهای صنعتی از حد استاندارد بیشتر است. بیشترین غلظت فلزات در نمونه های خاک بستر بود. بیشترین مقدار آلودگی فلزات سنگین در روستای تل سیاه، گچین، دشت تازیان و باغ پرندگان بود که به ترتیب کمترین و بیشترین فاصله را از صنایع غرب بندرعباس دارند. شاخص PLI نشان داد که اکوسیستم های بندرعباس بار آلودگی دارند. شاخص تجمع زیستی (BCF) نشان داد که درختچه های کهور انباشتگر متوسط آلودگی هستند. ضریب انتقال آلودگی از خاک به گیاه در بین اکوسیستم های بندرعباس بین 23/0 تا 65/0 است. می توان نتیجه گرفت که اراضی نزدیک به صنایع غرب بندرعباس دارای بار آلودگی شدید هستند، اما درختچه های کهور ایرانی قابلیت تجمع و حذف آلاینده های صنعتی از اکوسیستم های محیطی بندرعباس را دارند و می تواند به عنوان یک روش گیاه پالایی مورد استفاده قرار گیرد.