بررسی تأثیر محدودیت های آربیتراژ و آربیتراژ نامتقارن بر صرف بازده نوسان پذیری غیرسیستماتیک در بورس اوراق بهادار تهران

پژوهش حاضر به بررسی تاثیر آربیتراژ نامتقارن و محدودیت های آربیتراژ برای توضیح صرف بازده نوسان پذیری غیرسیستماتیک مشاهده شده در بورس اوراق بهادار تهران، می پردازد. نمونه در نظر گرفته شده مشتمل بر 90 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی دوره زمانی 1387 الی 1400 می باشد. بدین منظور یک شاخص جامع محدودیت های آربیتراژ، بر اساس سه معیار ریسک آربیتراژ شامل هزینه های معاملاتی، ریسک معامله گران اختلال زا و نااطمینانی اطلاعاتی؛ و نیز یک معیار قیمت گذاری نادرست، بر اساس بی قاعدگی های رشد دارایی ها، سودآوری ناخالص و مومنتوم، با توجه به ویژگی های خاص بورس اوراق بهادار تهران محاسبه شده است. برای آزمون فرضیه های پژوهش، روش تجزیه و تحلیل سه طرفه پرتفوی و رگرسیون های مقطعی فاما-مک بث، مورداستفاده قرارگرفته است. نتایج بیانگر یک رابطه مثبت بین بازده مورد انتظار و نوسان پذیری غیرسیستماتیک در سهم های بیش قیمت گذاری شده و در سهم های کم قیمت گذاری شده است؛ در شرایط محدودیت های آربیتراژ زیاد، مقدار صرف بازده نوسان پذیری غیرسیستماتیک سهم های بیش قیمت گذاری شده بزرگ تر از این مقدار برای سهم های کم قیمت گذاری شده، می باشد. درنتیجه، محدودیت های آربیتراژ علاوه بر آربیتراژ نامتقارن، می توانند صرف مثبت نوسان پذیری غیرسیستماتیک را در بورس اوراق بهادار تهران توضیح دهند.