اثر جاذب سم چند جزئی در جیره های آلوده به آفلاتوکسین B1 بر عملکرد رشد، فراسنجه های خونی و بافت شناسی کبد جوجه گوشتی

اثرات افزودن جاذب سم چند جزیی به جیره های حاوی سم آفلاتوکسین B1 بر عملکرد رشد، فراسنجه های خونی و بافت شناسی کبد با استفاده از 180 قطعه جوجه گوشتی نر سویه راس 308 در یک آزمایش فاکتوریل3×3 با سه سطح جاذب (صفر، 0/5 و یک کیلوگرم در تن) و سه سطح آفلاتوکسین B1 (صفر، 0/5 و یک میلی گرم در کیلوگرم) در قالب طرح کاملا تصادفی با نه تیمار، چهار تکرار و پنج جوجه در هر تکرار به مدت 42 روز بررسی شد. استفاده از سطح یک کیلوگرم در تن جاذب سم، تنها در سطح 0/5 میلی گرم در کیلوگرم سم آفلاتوکسین B1 توانست تاثیر معنی داری در کاهش اثرات منفی صفات عملکرد رشد مانند میانگین افزایش وزن روزانه، وزن زنده و خوراک مصرفی روزانه در کل دوره پرورش داشته باشد. تغذیه جوجه ها با جیره های حاوی آفلاتوکسین B1، سبب کاهش غلضت سرمی کلسترول، آلبومین و پروتیین کل و افزایش کراتینین و اوره شد (p<0/05). در نتایج بافت شناسی کبد، بروز التهاب سیاهرگ باب کبدی در تمام تیمارها مشهود بود، اما میزان فیبروز و نکروز در تیمارهای حاوی سطوح 0/5 و یک میلی گرم در کیلوگرم سم بیشتر از سطح صفر سم بود. استفاده از جاذب سم در جیره، اثری بر تغییرات بافتی کبد نداشت.بر اساس نتایج حاصل، افزودن جاذب سم چندجزیی به میزان یک کیلوگرم در تن به جیره های حاوی 0/5 میلی گرم در کیلوگرم سم آفلاتوکسین B1 می تواند باعث بهبود صفات عملکرد رشد در کل دوره پرورش جوجه های گوشتی شود.