بهینه سازی فرایند اکسیداسیون فتوشیمیایی دگزامتازون بر پایه رادیکال های سولفات به روش سطح پاسخ

دگزامتازون از پرمصرف ترین گلوکوکورتیکواستروییدها در مراکز درمانی به شمار می رود که با توجه به عدم کارایی روش های تصفیه متداول در حذف آن از فاضلاب، امکان سنجی کاربرد رادیکال سولفات جهت حذف مناسب این آلاینده از محلول های آبی ضرورت دارد. هدف از انجام این مطالعه، بررسی حذف داروی دگزامتازون از محلول های آبی توسط رادیکال سولفات تحت تابش پرتو فرابنفش (UV/S2O8-2) با استفاده از روش سطح پاسخ (RSM) می باشد. میزان حذف دگزامتازون با بررسی تاثیر متغیرهای pH بین 9-3، پرسولفات (mM/L 5- 5/0)، غلظت اولیه دگزامتازون (mg/L 10- 2) و زمان واکنش (10 تا 60 دقیقه) مورد بررسی قرار گرفت. غلظت دگزامتازون با استفاده از دستگاه کروماتوگرافی مایع با عملکرد بالا (HPLC) در طول موج 213 نانومتر سنجش شد. نتایج نشان داد فرایند  UV/S2O8-2در حذف کامل دگزامتازون موثر است، به نحوی که با کاهش pH و غلظت دگزامتازون اولیه و همچنین با افزایش غلظت پرسولفات و زمان تماس، راندمان حذف دگزامتازون افزایش می یابد. نتایج این مطالعه نشان داد می توان با استفاده از مدل آماری سطح پاسخ، در تعداد معینی از آزمایش ها، فرایند UV/S2O8-2  را بهینه سازی نمود. حذف دگزامتازون در شرایط بهینه pH (7/7)، غلظت پرسولفات (mM/L 7/2)، غلظت اولیه دگزامتازون (mg/L 2/5) و زمان واکنش 34 دقیقه، 100 درصد می باشد. با توجه به پایداری و توانایی اکسیداسیون بالای رادیکال های سولفات (SO4-.)، پیشنهاد می شود که از فرایند  UV/S2O8-2 جهت حذف دگزامتازون از محلول های آبی استفاده گردد.