برآورد شادکامی بر پایه هوش معنوی و ویژگی های شخصیت در بانوان آموزگار

عوامل پدیدآیی خانواده سالم گوناگون و شناسایی همبسته های شادکامی همسران به عنوان نمودی از این سلامت نقش بسزایی در تدوین راهبردهای اجتماعی متمرکز بر بهبود کارکرد خانواده دارد. هدف از پژوهش حاضر برآورد شادکامی بر پایه هوش معنوی و ویژگی های شخصیت بود. پژوهش توصیفی با طرح همبستگی بود. جامعه آماری دربرگیرنده همه آموزگاران خانم متاهل مقطع پیش دبستانی شهرهای خرم آباد و دوره چگنی بودند که با روش نمونه گیری در دسترس تعداد 102 نفر از آن ها به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای گردآوری داده ها دربرگیرنده پرسشنامه های شادکامی آرگیل (Argyle, 1989)، هوش معنوی (King, 2008) و ویژگی های شخصیتی مک کری و کاستا (McCrae and Costa, 1985) بودند. تحلیل داده ها با به کارگیری ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه انجام شد. نتایج ضریب همبستگی نشان داد که میان مولفه بسط هشیاری هوش معنوی و ویژگی های شخصیتی برونگرایی و وظیفه شناسی با شادکامی رابطه مستقیم و معنی دار وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد از میان مولفه های هوش معنوی، مولفه بسط هوشیاری، برآورد کننده نیرومندتری برای شادکامی بوده و حدود 09/0 از واریانس نمرات آن را تبیین می کند. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که از میان خرده ویژگی های شخصیت، برونگرایی و وظیفه شناسی، برآورد کننده های نیرومندتری برای شادکامی بوده و به ترتیب حدود 29/0 و 21/0 درصد از واریانس نمرات آن را تبیین می نمایند. نتایج به دست آمده نشان داد که مولفه های هوش معنوی و ویژگی های شخصیت آموزگاران پیش دبستانی در شادکامی آنان نقش دارند. ازاین رو جهت بهبود سطح شادکامی، می توان به ارزیابی و آموزش مولفه های هوش معنوی پرداخت و توجه ویژه ای به ویژگی های شخصیتی داشت.