نقدهایی بر خط مشی بی طرفی ایران در جنگ جهانی اول (1918-1914م.)

ایران در آغاز جنگ جهانی اول تصمیم به اتخاذ خط مشی بی طرفی در عرصه سیاست خارجی و روابط بین الملل گرفت. دولتمردان ایران تصور می کردند با اتخاذ این خط مشی می توانند جنگ را از مرزهای ایران دور کنند، اما این پیش بینی رخ نداد و جنگ وارد خاک ایران شده و خسارات عظیمی به ایرانیان وارد کرد. با وجود اینکه برای اکثریت دولتمردان، خط مشی بی طرفی به مانند وحی منزل و بهترین نسخه برای رهایی از این بحران خانمان سوز محسوب می شد؛ اما صداهایی ضعیف در آن فضا انعکاس یافت که این خط مشی را تامین کننده تمامیت ارضی و امنیت ملی ایران نمی دانست. در این مقاله تلاش می شود تا گوشه هایی از این نقدها و تشکیک ها ارایه شود. استدلال ها و نظرات مخالفین خط مشی بی طرفی در آن زمان مغفول ماند، اما با بررسی آنها شاید بتوان به نتایجی برای ایران امروز دست یافت. ایران در آغاز جنگ جهانی اول تصمیم به اتخاذ خط مشی بی طرفی در عرصه سیاست خارجی و روابط بین الملل گرفت. دولتمردان ایران تصور می کردند با اتخاذ این خط مشی می توانند جنگ را از مرزهای ایران دور کنند، اما این پیش بینی رخ نداد و جنگ وارد خاک ایران شده و خسارات عظیمی به ایرانیان وارد کرد. با وجود اینکه برای اکثریت دولتمردان، خط مشی بی طرفی به مانند وحی منزل و بهترین نسخه برای رهایی از این بحران خانمان سوز محسوب می شد؛ اما صداهایی ضعیف در آن فضا انعکاس یافت که این خط مشی را تامین کننده تمامیت ارضی و امنیت ملی ایران نمی دانست. در این مقاله تلاش می شود تا گوشه هایی از این نقدها و تشکیک ها ارایه شود. استدلال ها و نظرات مخالفین خط مشی بی طرفی در آن زمان مغفول ماند، اما با بررسی آنها شاید بتوان به نتایجی برای ایران امروز دست یافت.