ارزیابی خسارت پذیری قاب های فولادی حاوی مهاربندهای کمانش تاب و قاب خمشی در معرض زلزله های متوالی بحرانی

سازه های مستقر در مناطق فعال لرزه ای، اغلب در معرض لرزه های متوالی با حداکثر شتاب زمین قابل ملاحظه قرار دارند که در مدت زمان کوتاهی پس از لرزه ی نخست رخ می دهند. بررسی های انجام شده در ادبیات فنی مهندسی سازه و زلزله حاکی از آن است که توالی لرزه ها بسته به شدت آن ها، تاثیرات قابل توجهی بر میزان خسارت و آسیب در سازه می گذارد. از این رو در مقاله حاضر به منظور ارزیابی خسارت پذیری سازه های فولادی، قاب های خمشی و قاب های مهاربندی کمانش تاب 3، 7 و 11 طبقه پس از طراحی براساس استاندارد 2800 ایران (ویرایش چهارم)، در محیط نرم افزاری OpenSEES پیاده سازی شده و در معرض زمین لرزه های منفرد و متوالی بحرانی تحت تحلیل دینامیکی غیرخطی قرار گرفته اند. براساس نتایج حاصل از تحلیل های غیرخطی، شاخص خسارت پارک-انگ در کلیه قاب های خمشی و مهاربندی کمانش تاب تحت زلزله های منفرد و متوالی بحرانی مقایسه شده و طبقات حساس به خسارت نیز شناسایی شده است. نتایج حاکی از آن است که لرزه های متوالی شاخص خسارت را به دلیل افزایش سطح خرابی ناشی از لرزه ی اول و تجمع خرابی در المان های قاب به دلیل زوال سختی و مقاومت، افزایش داده و از این رو آسیب بیشتری به جای مانده است. مقدار شاخص خسارت تحت توالی لرزه ای نسبت به لرزه منفرد، در قاب های مهاربندی به طور میانگین افزایش نسبی 166 درصدی و در قاب های خمشی افزایش نسبی 323 درصدی را نشان می دهد. همچنین قاب های حاوی مهاربند کمانش تاب در معرض زلزله های متوالی نسبت به قاب های خمشی 157 درصد کمتر خسارت دیده اند.