بهبود نظم مثلث بندی دلانی گنبد فضاکار بیدبلند خوزستان با استفاده از الگوریتم پیمایش دایره ای و بهینه سازی ژنتیک

پروفسور هوشیار نوشین و سایر محققان در سه دهه ی پیش شاخص های نظم سازه را به صورت کمی تعریف کردند و شیوه های مختلفی جهت بهبود نظم سازه ها نظیر تراپویش، تصویرگام به گام، پیمایش کروی، تکنیک های بازگشتی و... را برای ایجاد رده ای خاص از سازه های فضاکار (گنبدها و تخت) و پوسته های شبکه ای که به صورت چندوجهی طراحی شده بودند، ارایه دادند و بسته به نوع پروژه یک یا چند از این شاخص ها را جهت تحلیل و مقایسه ی نظم سازه ها به کار بردند. با توجه به اهداف مختلف تعریف نظم هم متفاوت است. نظم مورد بررسی در این پژوهش به افزایش المان ها (اضلاع) با طول های یکسان یا تقریبا یکسان، کاهش تعداد المان ها با طول های متفاوت، کاهش تعداد تیپ های طولی المان ها (بازه های طولی) و کاهش تعداد شکل های متفاوت وجوه با حفظ هندسهی فرم بر می گردد. هدف این پژوهش مطالعه ی شاخص های نظم و همچنین بررسی و تحلیل بهبود نظم مثلث بندی دلانی حاصل از نقاط گنبد فضاکار تک لایه ی بیدبلند خوزستان با الگوریتم پیشنهادی: به کار بردن الگوریتم پیمایش دایره ای و استفاده از بهینه سازی ژنتیک (با استفاده از کمینه سازی شاخص های مختلف نظم) در دستیابی به یک الگوی مناسب می باشد. جهت بررسی بهبود نظم الگوریتم هایی برای محاسبه ی شاخص های طولی، زاویه ای و مساحتی نظم ارایه داده، نتایج عددی این شاخص ها را محاسبه نموده، تعریف کلی شاخص نظم را پیشنهاد نموده و نشان می دهیم این شاخص ها به تنهایی ملاکی برای سنجش و مقایسه ی نظم دو سازه نمی باشند. نتایج حاصل از این پژوهش در مباحث بهبود نظم سازه ها، فرم یابی و ایجاد طرح بهینه یک سازه موثر می باشد.