نقش عوامل محیطی مجموعه های تاریخی باز زنده سازی شده در ارتقاء تعاملات اجتماعی کاربران (مطالعه ی موردی: مجموعه ی تاریخی سعدالسلطنه قزوین)

تعاملات اجتماعی از مهم ترین عواملی است که باید در طراحی فضاهای شهری و معماری به آن دقت کرد. آنچه که موجب ایجاد و ارتقای تعاملات اجتماعی می شود، حضور انسان در فضاست. زمانی که همبستگی میان انسان و فضا به وجود آید؛ به دنبال آن تعاملات نیز پدید می آید. هدف این پژوهش شناخت نقش عوامل محیطی موثر بر ارتقاء تعاملات اجتماعی در مجموعه های تاریخی باززنده سازی شده است. به نظر می رسد باز زنده سازی مجموعه های با ارزش تاریخی می تواند موجب آفرینش فضاهای نوین، تعامل افراد و ارتقای سطح تعاملات اجتماعی گردد، همچنین در ایجاد بسترهای اجتماعی فرهنگی نقش به سزایی داشته باشد.پژوهش از نظر هدف، کاربردی است و در دو گام انجام شده است. درگام اول پژوهش، چارچوب نظری مبتنی بر مطالعات نظری  و تحلیل متن، شکل گرفته است.گام دوم؛ مطالعات میدانی با روش مطالعه ی موردی در تلفیق با راهبرد پیمایشی (زمینه یابی) و ابزار پرسشنامه انجام شده؛ تحلیل آماری با استفاده از نرم افزارهای SPSS و PLS صورت گرفته است. نمونه گیری به روش تصادفی در مجموعه ی سعدالسلطنه قزوین و با استفاده از فرمول کوکران انجام شده است. نتایج این پژوهش بیانگر آن است که عوامل محیطی مجموعه های بازنده سازی شده که منجر به شکل گیری حس تعلق به مکان، فعالیت پذیری، خوانایی، نفوذپذیری و دسترسی می شود، در ارتقای تعاملات اجتماعی  کاربران تاثیرگذار است.