مقایسه تاثیر تمرینات ثباتی با و بدون سوزن خشک بر درد و عملکرد بیماران دارای کمردرد مزمن غیراختصاصی

هدف :

کمردرد یکی از بزرگ ترین و مهم ترین مشکلات اسکلتی عضلانی در جوامع مختلف جهان، مخصوصا در کشورهای صنعتی می باشد. براساس آمارهای موجود 80 درصد مردم حداقل یک بار کمردرد را در طول زندگی خود تجربه کرده اند. این مسیله به این دلیل است که در کشورهای صنعتی تعداد کارگرهای با فعالیت شدید بسیار زیاد است. فعالیت شدید باعث به کارگیری بالای عضلات مخصوصا عضلات ثباتی می شود که درمان و رفع گرفتگی آن ها با یک روش درمانی صورت نمی پذیرد و معمولا باید از روش های درمان ترکیبی استفاده کرد، به همین دلیل در این مطالعه ما قصد داریم تاثیر سوزن خشک و تمرینات ثباتی را بر درد و عملکرد بیماران دارای کمردرد مزمن غیراختصاصی را بررسی کنیم.

روش ها:

 مدل تحقیق حاضر از نوع کاربردی نیمه تجربی است. تعداد 36 بیمار دارای کمردرد مزمن غیراختصاصی (سن 3/2±6/31 سال و وزن 5/7±6/79 کیلوگرم) که به کلینیکی در قم مراجعه کردند به عنوان نمونه های تحقیق در این مطالعه شرکت کردند. بیماران به صورت تصادفی و مساوی در دو گروه تجربی و یک گروه کنترل تقسیم شدند. در ابتدا میزان درد و عملکرد بیماران از طریق VAS و آزمون ناتوانی اوسوستری اندازه گیری شد. بعد از 6 هفته مجدد درد و عملکرد در هر سه گروه ارزیابی شد. به منظور آنالیز داده ها ازspss20 استفاده شد و سطح معنی داری نیز P<0/05 در نظر گرفته شد.

یافته ها:

 نتایج تحقیقات بهبود معنی داری در میزان درد و عملکرد بیماران گروه تجربی 1 و گروه تجربی 2 به دنبال تمرینات ثبات دهنده به تنهایی و تمرینات ثبات دهنده با سوزن خشک نسبت به گروه کنترل گزارش کرد (P<0/05)؛ اما در بیماران گروه کنترل تغییرات معنادار از پیش آزمون به پس آزمون مشاهده نشد.

نتیجه گیری:

 از یافته های این تحقیق می توان نتیجه گیری کرد که تمرینات ثبات دهنده مرکزی با سوزن خشک در کاهش درد در بیماران مبتلابه کمردرد مزمن تاثیر قابل توجه و معناداری داشته است و همچنین تاثیر معنی داری در بهبود عملکرد نیز دارد. تاثیر گروه تمرینات ثباتی به همراه سوزن خشک بیشتر از تمرینات ثباتی به تنهایی بوده لذا پیشنهاد می شود که در برنامه درمانی بیماران مبتلابه کمردرد مزمن، تمرینات ثبات دهنده با سوزن خشک نیز در نظر گرفته شود.