تاثیر استفاده از سوخت با غنای بالای 10 درصد برطیف انرژی نوترون و سطوح مقاطع جذب

یکی از موضوعات مهم در طراحی راکتور، توزیع انرژی نوترون ها یا طیف انرژی نوترون در قلب راکتور می-باشد، راکتورهای هسته ای بسته به نوع کاربرد، دارای سوخت هایی با غنای متفاوت می باشند. راکتورهای پیشران از جمله راکتورهایی هستند که باید پس از خاموشی دارای پیک زینان کمتری باشند تا توانایی روشن سازی راکتور در مدت زمان اندکی پس از خاموشی را فراهم باشد. به همین دلیل تعیین غنای صحیح سوخت ملزم به بررسی تاثیرات افزایش غنا بر طیف انرژی نوترون ها و سطوح مقاطع جذب میباشد. در این تحقیق ضمن صحت سنجی کتابخانه های کد WIMS جهت استفاده در سوخت هایی با غنای بالای 10 درصد، به بررسی تاثیر استفاده از سوخت با غنای بالای 10 درصد برطیف انرژی نوترون و سطوح مقاطع جذب بخصوص سطح مقطع جذب حرارتی زینان پرداخته شده است. بررسی نتایج نشان داد که افزایش غنا منجر به کاهش سطح مقطع جذب زینان و در نتیجه ی آن کاهش پیک زینان پس از خاموشی می شود