بررسی معادل گزینی در ترجمه شهیدی از خطبه قاصعه براساس نقد متن محور

معادل گزینی در ترجمه فرایند بسیار مهم و حساسی است که دقت نظر بالای مترجم را می طلبد، و لازمه آن تسلط کافی بر دو زبان مبدا و مقصد است. ترجمه سید جعفر جعفر شهیدی  از کتاب نهج البلاغه به اذعان بسیاری از صاحبنظران یکی از بهترین ترجمه هایی است که تاکنون از این کتاب به عمل آمده به گونه ای که ترجمه مذکور در سال 1369 به عنوان کتاب برگزیده سال معرفی شد و از طرف بسیاری از مجامع علمی و ادبی مورد ستایش قرار گرفته است. نویسندگان در این جستار، ترجمه خطبه قاصعه از این کتاب را به عنوان نمونه انتخاب کرده و با متن عربی آن مقایسه نموده و بر اساس رویکرد متن مدار معادل گزینی در آن را در دو سطح، واژگان و بافت متنی مورد تحلیل و بررسی قرار داده اند. یافته های این پژوهش نشان می دهد، با وجود تلاش های فراوانی که در برگردان این کتاب گرانقدر مبذول شده، و به رغم همه زیبایی ها و ظرافت های بکار رفته در آن، به نظر می رسد استاد شهیدی در معادل گزینی برای معنای ارجاعی و همچنین معنای بافتی و متنی برخی از واژه ها چندان دقیق عمل نکرده است.