بررسی میدانی محوطه های باستانی شهرستان چالوس و منطقه کلاردشت مازندران

تپه های باستانی در حقیقت عناصر فرهنگی - اجتماعی، تاریخ، میراث فرهنگی و هویت گذشته نیاکان ما را نشان می دهد. لذا ثبت و بررسی تپه ها و محوطه های باستانی، می تواند در حفاظت از این آثار کمک شایانی کند. استان مازندران به دلیل شرایط مناسب اقلیمی و زیست محیطی از گذشته های دور محل اقامت گروه های انسانی بوده است. شهرستان چالوس که منطقه مورد بحث در این پژوهش می باشد، از شهرهای قدیمی استان مازندران است که در جلگه میانی سواحل دریای خزر واقع شده است. این شهر سابقه تاریخی فراوانی دارد و نام آن در گذشته های دور شالوس بوده است که در پیرامون آن دو شهر کوچک دیگر به نام کبیره و کچه نیز وجود داشته است. هدف از این پژوهش، معرفی و کشف محوطه های باستانی شهرستان چالوس، مطالعه سفال های مکشوفه از این محوطه ها و تعیین قدمت آن ها می باشد. در این تحقیق، با استفاده از بررسی میدانی و مشاهدات عینی به کشف محوطه های باستانی شهرستان چالوس و مطالعه سفال های مکشوفه از این محوطه ها پرداخته شده است. در پژوهش فوق، پنج محوطه باستانی شامل محوطه های خانه سر، کلمه، کمرلت، کوتاه کشک و قلعه سنگی مورد شناسایی قرار گرفتند و با استفاده از سفال های جمع آوری شده از سطح این محوطه ها، مورد مطالعه دقیق قرار گرفته و قدمت آن ها مشخص گردیده است. نتایج حاصل از این پژوهش نشان می دهد که بیشتر محوطه های باستانی شهرستان چالوس در بخش مرزن آباد و کلاردشت واقع شده اند و بر اساس سفال های مکشوفه از آن ها، می توان گفت بیشتر محوطه های فوق مربوط به عصر آهن III و دوره های تاریخی به ویژه دوره اشکانی و ساسانی هستند.