عوامل موثر بر خودمراقبتی جوانان شهر تهران

خودمراقبتی مهم ترین روش برای حفظ و نگهداری سلامت به شمار می رود. باورهای بهداشتی به طور قابل توجهی بر رفتارهای سلامتی تاثیرگذار هستند. پژوهش حاضر با هدف بررسی سازه های مدل اعتقاد بهداشتی و فشارگروه همسالان با رفتارهای خودمراقبتی در جوانان انجام گردید.

پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی بوده و با استفاده از روش پیمایش انجام شده است. نمونه ها از بین جوانان 3 منطقه از شهر تهران با نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. جمع آوری داده ها با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته انجام گرفت. داده های جمع آوری شده با استفاده از آزمون رگرسیون لجستیک در نرم افزار SPSS نسخه 22 تحلیل شدند.

در این مطالعه 384 نفر شرکت کردند. تعداد 217 نفر مرد و 167 نفر زن بودند. میانگین سن پاسخگویان 26/03 سال، میانگین خودمراقبتی 0/46 بود. نتایج بررسی عوامل موثر بر خودمراقبتی جوانان با استفاده از رگرسیون لجستیک نشان داد که خودمراقبتی با افزایش یک نمره موانع درک شده 0/95 کاهش می یابد. و با بالارفتن یک نمره در فشار اجتماعی گروه همسالان، 0/69 خودمراقبتی کمتر می شود مراقبت از خود در افراد مجرد 2/80 برابر افراد متاهل و در دانشجویان 2/75 برابر افراد شاغل بود. بین متغیر وابسته "خودمراقبتی"  با سایر متغیرها از جمله، سن، جنسیت، وضعیت تحصیلات، منافع درک شده و تهدید درک شده ارتباط معنادار نشان نداد.

نتایج مطالعه نشان داد، باورهای جوانان درباره انجام رفتارهای بهداشتی در خودمراقبتی آنان تاثیر می گذارد. افراد هر چه موانع بیشتری درک کنند خودمراقبتی کمتری انجام می دهند. به نظر می رسد برای بالا رفتن خودمراقبتی جوانان با مداخلات آموزشی متناسب، بتوان خودمراقبتی آنان را ارتقاء داد.