شواهدی برای فرایند آمیختگی/اختلاط ماگمایی در توده های آذرین درونی قروه (کردستان): با تاکید بر شاخص های بافتی و زمین شیمیایی

توده های آذرین درونی بررسی شده در شمال پهنه سنندج- سیرجان و در استان کردستان برونزد دارند. در این مجموعه، توده‏ های گرانیتی، گرانودیوریت و مونزونیت میزبان‏ هستند و انکلاوهای درون آنها نیز ترکیب دیوریتی و گابرویی نشان می دهند. انکلاوها به شکل های گردشده و بیضوی در سنگ‏ های میزبان پراکنده هستند. انکلاوها عموما مرز ناگهانی با سنگ میزبان دارند و از مجموعه کانی‏ های آذرین ساخته شده‏ اند. حضور انکلاوهای ریزدانه مافیک همراه با شواهدی از وجود بافت‏ های ناتعادلی مانند فلدسپار با بافت‏ های پویی‏ کیلیتیک، حضور انبوهه‏ های مافیک و آپاتیت‏ های سوزنی، بلورهای پلاژیوکلاز کوچک جدا در پلاژیوکلازهای بزرگ یا حضور دو نسل پلاژیوکلاز، حالت منطقه‏ بندی و حاشیه انحلالی در پلاژیوکلاز، همگی آمیختگی ماگمایی را تایید می‏ کنند. بررسی های صحرایی، سنگ‏ شناسی و زمین شیمیایی نشان می‏ دهند ماگمای سازنده این مجموعه از نوع I، متاآلومین و در سری کالک‏ آلکالن است. با توجه به غنی‏ شدگی انکلاوها از Cr، Ni، Co وHREE، خاستگاه انکلاوها گلبول‏ هایی از ماگماهای مافیک است. همچنین، محتوای نسبتا بالای Mg# در انکلاوها (62/0-52/0) نسبت به سنگ میزبان (48/0-34/0Mg#=)، خاستگاه ماگماهای گوشته‏ ایی را محتمل‏ تر می‏ کند. افزون بر ویژگی‏ های زمین شیمیایی یادشده، انکلاوها نسبت به سنگ‏ های میزبان‏ از LREE و LILE تهی شده و از تیتانیم غنی شده هستند، ازاین رو، گمان می رود انکلاوها از دو ماگمای مختلف خاستگاه گرفته اند و تنها به علت رخداد فرایند آمیختگی /اختلاط ماگمایی در کنار یکدیگر قرار گرفته باشند.