شبهه «آکل و ماکول» از دیدگاه مذاهب اسلامی

یکی از شبهات معاد جسمانی، شبهه آکل و ماکول است. گاه بدن انسانی را حیوانات وحشی می خورند یا در عصر حاضر اعضای یک بدن به بدن های متفاوت پیوند زده می شود و عضو بدن دوم می گردد. حال پرسش این است که: اگر جسم انسانی از بین رفته یا عضوی از بدن دیگران شود، چگونه در روز قیامت انسان ها با همین بدن جسمانی محشور می شوند؟ آیا ناقص محشور می شوند یا خداوند عضو جدیدی را به این انسان عطا می کند؟ مذاهب اسلامی به این پرسش ها چه پاسخی داده اند؟ آیا معاد جسمانی را منکر شده اند یا به گونه ای دیگر به این پرسش پاسخ داده اند؟ با بررسی منابع معتبر مذاهب اسلامی به این نتیجه می رسیم که بزرگان اهل حدیث، متکلمان ماتریدی مذهب، زیدیان و اسماعیلیه در آثارشان اشاره ای به شبهه «آکل و ماکول» نکرده اند، اما اکثریت متکلمان اشعری مذهب و امامیه معتقدند آنچه وارد بدن آکل می شود، اجزای فرعی و فاضله ماکول است که اثری در حشر او در معاد ندارد و عده قلیلی از علمای امامیه و اشاعره معتقدند جسم ابزاری برای روح است و معذب و متنعم حقیقی در انسان، روح اوست و جسم ابزاری بیش نیست.