متدولوژی ترکیبی در پژوهش های «میان رشته ای طب و دین» به همراه تجربه موردی سلامت دهان و دندان

در جهان اسلام، با این پیش فرض که میان دین اسلام و علم، ارتباط وجود دارد و هرکدام می توانند به همدیگر کمک کنند، مطالعات میان رشته ای علم و دین رو به رشد است. امروزه تحقیقات زیادی در این زمینه (و من جمله مطالعات طب و دین) صورت می گیرد. اما به دلیل جوان بودن این گونه تحقیقات، مساله ای مهم، عدم ارایه متد صحیح در این مطالعات است. درواقع، باتوجه به اینکه روش تحقیق در علم، متفاوت از روش تحقیق در دین است، سوال اینجاست که آیا این دو عرصه، می توانند باهمدیگر تحقیقات مشترک میان رشته ای داشته باشند؟ و اگر امکان این دسته از مطالعات وجود دارد، این مطالعات چگونه است؟
مقاله پیش رو، تلاش می کند با ممکن دانستن چنین مطالعاتی، روشی با نام «روش ترکیبی مطالعات میان رشته ای طب و دین» ارایه دهد که در قسمت مطالعات دینی از روش اسنادی، روش میدانی و روش پیمایشی استفاده می شود و این روش ها با روش های مختلف تجربی مانند معاینات، میکروب شناسی، باکتری شناسی و... ترکیب می‎شود. البته ممکن است، بسته به مورد، در مواردی برخی از این روش ها کاربرد نداشته باشد و در مواردی برخی از روش ها دو یا چند مرتبه استفاده شود.
دراین زمینه، در گفتار اول، مبانی نظری تحقیق را مورد بحث قرار می دهیم که در آن امکان و وقوع «علم دینی» را بحث می کنیم. پس از آن اصطلاح « علم طب اسلامی» را بررسی کرده و بیان می کنیم چنین اصطلاحی از دیدگاه نگارندگان وجود خارجی ندارد. سپس به جایگاه آموزه های بهداشتی اسلامی می پردازیم و برخی از آموزه های بهداشتی اسلامی را برمی شمریم. در گفتار دوم متودولوژی مطالعات میان رشته ای طب و دین را بیان کرده، روش های کاربردی در پژوهش های دینی و نیز پژوهش‎های پزشکی را برشمرده و به چگونگی ترکیب آن می پردازیم.
در پایان، تجربه ای موردی در مطالعه ی میان رشته ای طب و دین را که خود پژوهشگران داشته اند، طرح کرده و چگونگی ترکیب آن را بیان می کنید.
این پژوهش کاربردی، با روش اسنادی و با مراجعه به کتابخانه، سایت های معتبر و نرم‎افزارهای مرتبط انجام می شود.