ارتباط خودکارآمدی مدیریت درد با هوش هیجانی در پرستاران بیمارستان های شهرستان بانه در سال 1400

خودکارآمدی مدیریت صحیح درد و هوش هیجانی از مهم ترین مسیولیت های پرستاران است که اگر به درستی موردتوجه قرار گیرد باعث کاهش درد بیماران، مدیریت بهتر بیماران، افزایش کیفیت مراقبت بیماران، برگشت سریع بیمار به زندگی روزمره، کاهش مدت اقامت در بیمارستان و هم چنین کاهش هزینه های درمانی را به دنبال دارد. لذا مطالعه حاضر باهدف تعیین خودکارآمدی مدیریت درد و ارتباط آن با هوش هیجانی در پرستاران انجام شد.

مطالعه حاضر از نوع مقطعی بود که بر روی 110 نفر از پرستاران بخش های داخلی و جراحی، عفونی، CCU، ICU، کودکان و اورژانس در شیفت های صبح، عصر و شب بیمارستان های رازی و صلاح الدین شهرستان بانه (ایران) به روش نمونه گیری در دسترس انجام شد. داده ها با استفاده از پرسشنامه دموگرافیک، پرسشنامه خودکارآمدی مدیریت درد و پرسشنامه هوش هیجانی گلمن توسط پژوهشگر گردآوری شد. نتایج با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 25 و آمار توصیفی و آزمون های تی تست مستقل، آنالیز واریانس یک طرفه و ضریب همبستگی پیرسون تحلیل شد. سطح معناداری برابر 5 درصد در نظر گرفته شد.

نتایج مطالعه نشان داد که خودکارآمدی مدیریت درد با مشخصات جمعیت شناختی پرستاران از قبیل سن، جنسیت، تاهل، سطح تحصیلات، سمت، اضافه کاری، سابقه کاری و وضعیت استخدام ارتباط معناداری نداشت (05/0<P). ولی بین خودکارآمدی مدیریت درد و ابعاد آن با متغیرهای بخش محل خدمت و کارگاه آموزشی و نیز بین خودکارآمدی مدیریت درد و بعد ارزیابی درد رابطه معنی داری وجود داشت (05/0>P). متغیر هوش هیجانی با مشخصات جمعیت شناختی پرستاران از قبیل سن، جنسیت، تاهل، سطح تحصیلات، بخش محل خدمت، سمت، اضافه کاری، سابقه کاری، وضعیت استخدام و شرکت در کارگاه های آموزشی ارتباط معناداری نداشت (05/0<P). همچنین بین خودکارآمدی مدیریت درد با هوش هیجانی پرستاران تفاوت معنی داری مشاهده نگردید (05/0<P).

بر اساس نتایج این مطالعه هرچند که خودکارآمدی مدیریت درد با هوش هیجانی پرستاران ارتباط معناداری نداشت، اما بعضی از مشخصات جمعیت شناختی آن ها ارتباط معناداری داشت. این نشان دهنده تاثیر تجارب کاری، آگاهی، دانش موثر و نگرش مثبت، داشتن مهارت بر افزایش خودکارآمدی مدیریت درد است.