ارتباط عدالت سازمانی با تعهد حرفه ای و تاب آوری پرستاران شاغل در مراکز آموزشی -درمانی دانشگاه علوم پزشکی همدان در سال 1400-1399

تاب آوری پرستاران در محیط های کاری پرتنش می تواند اثرات فردی و سازمانی مثبتی داشته باشد. بنابر مطالعات، درک کارکنان از عدالت سازمانی بر تعهد حرفه ای و تاب آوری آن ها موثر است. پژوهش حاضر باهدف تعیین رابطه عدالت سازمانی با تعهد حرفه ای و تاب آوری پرستاران شاغل در مراکز آموزشی - درمانی دانشگاه علوم پزشکی همدان انجام شد.

مطالعه حاضر یک مطالعه توصیفی - تحلیلی از نوع همبستگی بوده که در سال 1399 در بین 260 پرستار شاغل در مراکز آموزشی - درمانی شهر همدان انجام گرفت. روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبتی بود. ابزار پژوهش پرسش نامه شامل اطلاعات جمعیت شناختی، پرسشنامه عدالت سازمانی نیهوف و مورمن، پرسش نامه تعهد حرفه ای جعفر آقایی و پرسش نامه تاب آوری کانر و دیویدسون بود. تحلیل داده ها با نرم افزار SPSS نسخه 24 و با استفاده از آزمون های آماری همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره انجام شد.

عدالت سازمانی ادراک شده در سطح متوسط (78/0 ± 94/2)، تعهد حرفه ای در سطح بالا (64/0 ± 80/2) و تاب آوری در سطح متوسط (61/0 ± 65/2) بود. نتایج نشان داد که عدالت سازمانی و تعهد حرفه ای (013/0=P، 154/0=r) و تعهد حرفه ای و تاب آوری (001/0> P، 607/0=r) رابطه داشتند، اما عدالت سازمانی و تاب آوری رابطه معنادار نداشتند (616/0=P، 031/0-=r). عدالت سازمانی و تعهد حرفه ای با هم 379/0 از واریانس تاب آوری را تبیین می کنند.

یافته های پژوهش نشان داد ادراک پرستاران از عدالت سازمانی می تواند تعهد حرفه ای را در آن ها بالا ببرد و تعهد حرفه ای بالاتر نیز می تواند سطح تاب آوری آن ها را افزایش دهد. بنابراین، مدیران پرستاری و بیمارستانی می توانند با برنامه ریزی جهت ارتقای سطح عدالت سازمانی و تعهد حرفه ای پرستاران، سطح تاب آوری را در پرستاران افزایش دهند.