تعیین خشکسالی طبیعی آبهای زیرزمینی با استفاده از شاخص جدید NGDI

علاوه بر برداشت بی رویه از منابع آب زیرزمینی، یکی دیگر از مشکلاتی که بهره برداری پایدار منابع آب زیرزمینی را بخصوص در مناطق خشک با مشکل مواجه می نماید، وقوع خشکسالی های پی درپی می باشد. لذا یکی از چالش های مهم در مدیریت منابع آب زیرزمینی در نظر گرفتن اثرات خشکسالی در سیستم هیدرولوژیکی می‏باشد. در این تحقیق با توجه به لزوم جداسازی فعالیت‏ های انسانی از خشکسالی طبیعی ضمن ارایه یک شاخص جدید خشکسالی آبهای زیرزمینی قابلیت کاربرد این شاخص در دشت نجف ‏آباد مورد ارزیابی قرار گرفته است. در شاخص جدید ارایه شده ابتدا اثرات ناشی از فعالیت‏های انسانی اعم از برداشت از آبهای زیرزمینی و یا تغییر کاربری از تغییرات سطح ایستابی ناشی از وقوع خشکسالی با استفاده از مدل HARTT تفکیک و جدا شده و سپس با برازش بهترین تابع توزیع احتمالاتی و استانداردسازی آن مقادیر خشکسالی طبیعی تعیین می‏شوند. نتایج ارزیابی شاخص NGDI در دشت نجف‏آباد نشان داد که در سطح دشت در بازه ‏سال‎‏های 1992 تا 2000 شرایط خشکسالی طبیعی بر منابع آبهای زیرزمینی حاکم بوده است. با توجه به نتایج به دست آمده، شاخص NGDI ارایه شده قابلیت تعیین خشکسالی طبیعی در آبهای زیرزمینی و تفکیک اثرات انسانی از آن و پیش‏بینی خشکسالی از چندین ماه و یا حتی بیش از یک سال قبل از وقوع آن را دارا می باشد. این شاخص می‏تواند به عنوان یک ابزار مناسب برای مدیران به منظور کنترل و مدیریت بهتر منابع آب زیرزمینی مورد استفاده قرار گیرد. بنابراین، استفاده از این شاخص برای پیش بینی و سیستم های هشدار دهنده خشکسالی در برنامه ریزی های مدیریتی پیشنهاد می‏گردد.