تاثیر کودهای زیستی و نانوسیلیکون بر جذب فسفر، عملکرد دانه و برخی صفات فیزیولوژیکی گندم (.Triticum aestivum L) در شرایط قطع آبیاری
به منظور بررسی اثر کودهای زیستی و نانوسیلیکون بر جذب فسفر، عملکرد دانه و برخی صفات فیزیولوژیکی گندم در شرایط قطع آبیاری، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک کامل تصادفی در مزرعه پژوهشی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه محقق اردبیلی در سال زراعی 98-1397 اجرا شد. فاکتورهای آزمایشی شامل آبیاری در سه سطح (آبیاری کامل به عنوان شاهد، محدودیت ملایم آبی یا قطع آبیاری در 50% مرحله سنبله دهی و محدودیت شدید آبی یا قطع آبیاری در 50% مرحله آبستنی)، محلول-پاشی با نانوسیلیکون در سه سطح (شاهد، 30 و60 میلی گرم در لیتر) و کودهای زیستی در چهار سطح (عدم کاربرد، کاربرد قارچ مایکوریزا، کاربرد فلاوباکتریوم و سودوموناس، کاربرد توام مایکوریزا با باکتری ها) بودند. نتایج نشان داد کاربرد کودهای زیستی و محلول پاشی60 میلی گرم در لیتر نانوسیلیکون در شرایط محدودیت شدید آبی، میزان نشت الکترولیت، هدایت الکتریکی، فلورسانس حداقل (به ترتیب 84.32، 49 و 49.52 درصد) افزایش و میزان فسفر ریشه و دانه (به ترتیب 30.67 و 36.05 درصد) نسبت به آبیاری کامل کاهش داد. بیشترین محتوای نسبی آب (26.92%)، هدایت روزنه ای (86.58 میلی مول بر مترمربع در ثانیه)، آنتوسیانین (0.0274 میکرومول برگرم وزن تر برگ)، فلورسانس حداکثر (860) و عملکرد کوانتومی (0.909) درکاربرد کودهای زیستی و محلول پاشی60 میلی گرم در لیتر نانوسیلیکون در شرایط آبیاری کامل بدست آمد. همچنین بیشترین عملکرد دانه (4593 کیلوگرم در هکتار) از کاربرد توام کودهای زیستی و 30 میلی گرم در لیتر نانوسیلیکون در شرایط آبیاری کامل بدست آمد. براساس نتایج این بررسی، کاربرد کودهای زیستی و نانوسیلیکون می تواند عملکرد دانه گندم در شرایط محدودیت آبی را بواسطه بهبود صفات فیزیولوژیکی و جذب فسفر از خاک افزایش دهد.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.