تاثیر کاربرد کودهای آلی و زیستی بر ویژگی های کمی و کیفی گیاه دارویی سرخارگل (Echinacea purpurea) در شرایط تنش خشکی

این آزمایش به منظور بررسی تاثیر مایه زنی میکروبی و کود اوره بر گیاه سرخارگل (Echinacea purpurea) تحت تنش کم آبی در دو سال زراعی 1396-1397 و 1397-1398 در روستای ایجان واقع در شهرستان خنداب استان مرکزی انجام شد. آزمایش در قالب طرح کرت های 2 بار خردشده با 3 تکرار انجام شد. فاکتور اول شامل کم آبیاری در کرت اصلی در 3 سطح 60، 90 و 120 میلی متر تبخیر از تشت تبخیر کلاس A بود. فاکتور دوم شامل کود حیوانی (گاوی) در پلات فرعی در دو سطح، عدم استفاده از کود و 20 تن در هکتار بود. فاکتور سوم کود زیستی و کود اوره در پلات فرعی فرعی در چهار سطح کاربرد کود زیستی ازتوباکتر+آزوسپیریلوم، میکوریز، ازتوباکتر + آزوسپیریلوم + میکوریز و کاربرد کود اوره (300 کیلوگرم در هکتار) بود. نتایج نشان داد که بیش ترین وزن گل در تیمار کاربرد توام ازتوباکتر + آزوسپریلیوم + میکوریز و کاربرد کود دامی (295.9 گرم در مترمربع) حاصل شد که اختلاف معنی داری با کاربرد اوره داشت. اختلاف بین بیش ترین وزن گل در تیمار ذکرشده با کم ترین مقدار معادل 36 درصد بود. در تیمار عدم کاربرد کود دامی نیز بیش ترین وزن گل در تیمار کاربرد ازتوباکتر + آزوسپریلیوم + میکوریز (236.3 گرم در مترمربع) حاصل شد. اثر متقابل کود دامی و کود زیستی بر اسید شیکوریک معنی دار بود. بیش ترین اسید شیکوریک در تیمار کاربرد توام ازتوباکتر + آزوسپریلیوم + میکوریز و کاربرد کود دامی (7.53 میکروگرم بر گرم ماده خشک) حاصل شد. کم ترین اسید شیکوریک در تیمار کاربرد میکوریز و عدم کاربرد کود دامی (5.76 میلی گرم بر گرم وزن تر برگ) حاصل شد. در تیمار عدم کاربرد کود دامی بیش ترین اسید شیکوریک در تیمار ازتوباکتر + آزوسپریلیوم + میکوریز حاصل شد. به طورکلی مایه زنی میکروبی توانست عملکرد کمی و کیفی نزدیک و گاها بیش تر از تیمار کود اوره به دست آمد که این نتیجه می تواند راهنمایی برای شناسایی سویه های خاک و تولید کودهای زیستی سازگار برای مناطق با اقلیم و یا خاک مشابه و کاربرد آن ها در مزارع باشد.