یادگیری پنهان اثربخشی کانون توجه درونی را افزایش می دهد: اهمیت کاهش بار شناختی

رسیدن به سطوح بالای یادگیری حرکتی مستلزم یافتن ترکیب بهینه ای از متغیرها و روش ها است. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر تعاملی کانون توجه (درونی و بیرونی) و توع یادگیری (آشکار و پنهان) بر یادداری و انتقال مهارت پرتاب آزاد بسکتبال می باشد.

روش پژوهش:

 48 دانش آموز پسر داوطلب به صورت تصادفی در چهار گروه یادگیری آشکار- توجه درونی، یادگیری آشکار - توجه بیرونی، یادگیری پنهان - توجه درونی، یادگیری پنهان - توجه بیرونی تقسیم شدند. در مرحله اکتساب گروه ها در 6 بلوک 10 کوششی  به تمرین پرتاب آزاد بسکتبال پرداختند. 24 ساعت پس از پایان مرحله اکتساب، آزمون یادداری و دو آزمون انتقال هر کدام در یک بلوک 10 کوششی اجرا شد. آزمون انتقال اول ده دقیقه بعد از آزمون یادداری در شرایط تحت فشار اجرا شد و آزمون انتقال دوم نیز، ده دقیقه پس از آزمون انتقال اول از فاصله 4 متری و زاویه 45 درجه اجرا شد.

نتایج نشان داد که در شرایط یادگیری آشکار، کانون توجه بیرونی و در شرایط یادگیری پنهان، کانون توجه درونی موجب یادگیری بهتر در پرتاب آزاد بسکتبال شد.

بر اساس یافته ها، اضافه بار شناختی شیوه یادگیری آشکار را از طریق ارایه دستورالعمل کانون توجه بیرونی تعدیل نمود. اما در شیوه یادگیری پنهان که به دلیل استفاده از قیاس، بار شناختی اندکی به حافظه کاری یادگیرندگان وارد می شود، می توان توجه آنان را به طرف خود مهارت و یا بخش هایی از بدن که درگیر اجرای مهارت است معطوف کرد و از مزایای کانون توجه درونی استفاده نمود.