بررسی آلایندگی بی فنیل های پلی کلره در شاخص زیستی بارناکل و رسوب در بنادر انزلی و کاسپین

دریای کاسپین به دلیل داشتن خطوط ساحلی طویل و فعالیت های تجاری ، بندری ، صنعتی ، کشاورزی و گردشگری از نظر محیط زیستی و پایش آلاینده های زیستی دارای اهمیت است. شناخت عوامل آلاینده محیط زیست دریایی نخستین گام جهت بازسازی و صیانت از این بوم سازگان با ارزش است. هدف از این پژوهش تعیین میزان بی فنیل های پلی کلره PCB)) در رسوبات و بار ناکل بندر انزلی و بندر کاسپین در استان گیلان بود. نمونه های بار ناکل و رسوب در دو ایستگاه و با سه تکرار در بنادر انزلی و کاسپین به وسیله نمونه بردار رسوب گراب وین ون در فصل تابستان با توجه به چرخه زندگی بارناکل ها برداشت شد. پس از آماده سازی و خشک کردن با دستگاه فریز درایر بعد از آنالیز به وسیله دستگاه گاز کروماتوگرافی قرایت شد. بیش ترین میزان غلظت PCBs در بیوماکر بارناکل ایستگاه انزلی مربوط به ایزومرهای PCB-77 PCB-81  و کم ترین آن مربوط به ایزومرهای PCB-114 PCB-156, تعیین شد. بیش ترین غلظت PCBs در بارناکل ایستگاه کاسپین مربوط به ایزومرهای PCB-77 PCB-28  و کم ترین آن مربوط به ایزومرهای PCB-153 PCB-114, بود. بیش ترین غلظت PCBs در رسوب ایستگاه بندر انزلی و رسوب بندر کاسپین به طور مشابه مربوط به ایزومرهای PCB-52 PCB-28  و کم ترین آن مربوط به ایزومرهای PCB-156 PCB-114, ثبت شد.