ارزیابی شاخص های کیفیت آب و تعیین ظرفیت خودپالایی در رودخانه های بالیقلی چای و قره سو با بکارگیری مدل QUAL2Kw

در این پژوهش، کیفیت آب رودخانه های بالیقلی چای و قره سو، به عنوان مهمترین جریان های آبی استان اردبیل مورد سنجش قرار گرفت. چهار پارامتر اکسیژن محلول (DO)، نیاز اکسیژن زیست شیمیایی (BOD5)، نیترات (NO3) و فسفات (PO4) در گستره کامل این رودخانه ها با استفاده از مدل QUAL2Kw مورد ارزیابی قرار گرفت. توان خودپالایی و حداکثر ظرفیت روزانه آلاینده ها (TMDL) در ارتباط با این پارامترها در دو دوره کم آبی و پرآبی بررسی شد. نتایج نشان دهنده اختلاف سطوح شبیه سازی شده به وسیله مدل از داده های اندازه گیری شده برای هر دو رودخانه بود. بیش تر مقاطع مورد بررسی از رودخانه ها توان خودپالایی اندکی را نشان دادند. بیش ترین سطوح خودپالایی (%) به دست آمده عبارت بود از: دوره پرآب: 61/226- = DO؛ 30/90 = BOD5؛ 88/99 = NO3؛ 49/96 = PO4؛ دوره کم آب: 71/281- = DO؛ 13/89 = BOD5؛ 74/94 = NO3؛ و 21/90 = PO4. سطوح محاسباتی TMDL برای سه پارامتر DO، BOD5 و NO3 توان پذیرش بالاتری را در دوره پرآبی نشان دادند. در حالی که برای پارامتر PO4، در هر دو دوره، جریان دارای بار مازاد این ترکیب بود. در مجموع، نتایج به دست آمده نشان گر وضعیت نامطلوب کیفیت آب در بیش تر بازه های مورد بررسی از این رودخانه ها بود