تاثیر کاربرد مایکوریزا و عصاره جلبک دریایی بر برخی صفات مورفو-فیزیولوژیکی و محتوای عناصر نشاء بامیه (.Abelmoschus esculentus L)

بامیه از دسته سبزی های استوایی و محصولی نیمه گرمسیری بوده که به صورت نشاءکاری پرورش داده می شود. به منظور مطالعه اثر محلول پاشی عصاره جلبک (SWE) و تلقیح قارچ مایکوریزا آرباسکولار (AMF) بر نشاء بامیه، آزمایشی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار در شرایط گلخانه ای انجام شد. فاکتور اول شامل AMF در دو سطح صفر (شاهد) و 5 گرم در کیلوگرم و فاکتور دوم شامل محلول پاشی SWE با غلظت های صفر (شاهد)، 1، 2 و 4 گرم در لیتر بود. بر پایه نتایج بدست آمده کاربرد تیمارهای SWE و AMF سبب بهبود ویژگی های مورفولوژیکی شد و حداکثر قطر، وزن تر و خشک ساقه (22/4 سانتی متر و به ترتیب 65/4 و 76/1 گرم) با مصرف 4 گرم در لیتر SWE به همراه AMF حاصل گردید. تیمار SWE در غلظت های 2 و 4 گرم در لیتر به همراه AMF با تولید بیشترین میزان کلروفیل a همراه بود. بیشترین میزان کربوهیدرات در غلظت 4 گرم در لیتر SWE به همراه AMF (95/2 میلی گرم بر گرم وزن تر) و بیشترین میزان فعالیت آنتی اکسیدانی کل در تیمار 2 گرم در لیتر SWE بدون AMF (89/35 درصد) مشاهده شد. در نشاء های تیمارشده با SWE 4 گرم در لیتر و AMF، غلظت پتاسیم و آهن در برگ و ریشه به ترتیب 25/53، 50/66، 1675/0 و 237/0 میلی گرم بر گرم وزن خشک بدست آمد. براساس نتایج این پژوهش محلول پاشی SWE با غلظت 4 گرم در لیتر توام با کاربرد AMF می تواند سبب بهبود کیفیت و افزایش رشد نشاء بامیه گردد.